23 Аларның нәселен күктәге йолдызлар санынча ишәйттең, ата-бабаларына вәгъдә иткән җиргә алып килеп урнаштырдың.
Раббы, Ибрамның каршысында пәйда булып: – Менә бу җирләрне Мин синең токымыңа бирәм, – диде. Раббысы пәйда булган төшкә Ибрам мәзбәх ясады.
Бу көнне Раббы, Ибрам белән килешү төзеп, аңа болай диде: – Мисыр елгасыннан алып бөек Фөрат елгасына кадәр сузылган бу җирләрне – кыни, кынази, кадмуни, хитти, фәризи, рефаимнәрнең, шулай ук амори, кәнгани, гиргәши һәм явүсиләрнең җирләрен Мин синең нәсел токымыңа бирәчәкмен.
Раббы Ибрамны һавага алып чыкты һәм әйтте: – Күк йөзенә башыңны күтәреп кара да, булдыра алсаң, андагы йолдызларны санап чык, – диде. – Синең нәсел варисларың менә шул йолдызлар санынча булачак.
Син горбәттә гизеп йөргән шушы Кәнган җирләрен Мин сиңа һәм синең токымыңа мәңгелек милек итеп бирермен, Мин аларның барысының да Алласы булырмын.
Мин сиңа фатиха өстенә фатиха бирәчәкмен, нәсел варисларыңны күктәге йолдызлар һәм диңгез ярындагы ком бөртекләре санынча ишәйтәчәкмен. Синең нәсел варисларың дошманнарыңның шәһәр-калаларын үзләренә милек итәчәк.
шунда яшәп торырсың. Мин синең яныңда булачакмын, сине мөбарәк кылачакмын. Атаң Ибраһим белән антлашканымча, Мин, вәгъдәмне үтәп, әлеге җирләрнең һәммәсен сиңа һәм синең варисларыңа бирәчәкмен.
Яше егермегә җитмәгән егетләрне Давыт исәпкә алмаган иде, чөнки Раббы исраилиләрне күктәге йолдызлар санынча ишәйтергә вәгъдә иткән була.
Әмма мисырлылар исраилиләрне нинди генә авырлыкларга дучар итсәләр дә, тегеләр артканнан-арта гына бардылар һәм ил буйлап һаман күбрәк таралдылар. Мисырлылар исраилиләрдән тагын да ныграк курка башладылар,
ә исраилиләр үрчеп-ишәеп, аларның саны артканнан-арта бара. Шул рәвешле, алар бөтен Мисыр җире буйлап таралалар.
Элек сез күктәге йолдызлар санынча күп булсагыз да, бик азыгыз гына исән калыр, чөнки сез Раббы Аллагызны тыңламадыгыз.