20 Үгет-нәсыйхәт бирсен дип, Син аларга игелекле Рухыңны бүләк иттең, авызларыннан маннаны өзмәдең, сусауларын басар өчен, су эчердең.
Син аларны күп еллар сабыр гына көттең; пәйгамбәрләрең аша Үзеңнең Рухың белән үгетләп, кисәтеп торсаң да, алар игътибар итмәделәр. Шунлыктан Син аларны чит халыклар кулына тапшырдың.
Һәм Ул аларны мәҗүсиләр кулына, дошманнары хакимлегенә тапшырды.
Патшаларны, колың Давытны дәһшәтле кылычтан коткаручы Син бит.
Моны күреп, исраилиләр бер-берсеннән: – Бу ни соң? – дип сораштылар, чөнки аларның мондый нәрсәне әлегәчә күргәннәре юк иде. Муса аларга әйтте: – Бу – икмәк; аны сезгә Раббы җибәрде.
Халык үзе урнашачак урынга – Кәнган җиренең чикләренә килеп җиткәнче, кырык ел дәвамында шушы манна белән тукланды.
Шулчак Раббы әйтте Мусага: – Карагыз аны: Мин сезгә күктән икмәк яудырырмын. Халык көн саен чыксын һәм, көненә күпме кирәк булса, шуның кадәр генә җыйсын. Минем Канун буенча гамәл кылырлармы икән дип сынамакчымын аларны.
Әмма сусаудан газапланган кешеләр Мусаны битәрләделәр: – Нигә син безне Мисырдан алып чыктың? Балаларыбыз һәм терлекләребез белән бергә сусызлыктан үтереп бетерер өченме?!
Мин исә Хоребтагы кыя башында синең каршыда басып торырмын. Таягың белән кыяга сугуың булыр, шундук аннан су бәреп чыгар, һәм кешеләр сусыннары канганчы эчәрләр. Муса Исраил өлкәннәре күз алдында нәкъ шулай эшләде дә.
Исраилиләрне Ул чүлдән алып барганда, сусаудан газап чикмәде алар. Ул аларга суны таштан агызып бирде: кыяны ярды, һәм аннан су бәреп чыкты.
Алар ач булмаслар, суга интекмәсләр, көйдергеч эсседән, кызу кояштан зыян күрмәсләр, чөнки аларны Шәфкать күрсәтүче җитәкләп йөртер, чишмәләр янына китерер.
Чөнки сез Мисырдан чыкканда, Мин сезнең белән килешү төзедем: Минем Рухым сезнең арада – курыкмагыз!»
Мин, төшеп, синең белән сөйләшермен һәм синдә булган Рухның бер өлешен алар өстенә салырмын. Шуннан соң халыкның йөген син ялгызың гына күтәрмәссең, синең белән бергә алар да күтәрерләр, – диде.
Гайсә аңа болай җавап бирде: – Аллаһының бүләген һәм синнән: «Миңа эчәргә бирче», – дип сораучының Кем икәнен белсәң, син үзең Аңардан сорар идең, һәм Ул сиңа тереклек суы бирер иде.
ә Мин бирәчәк суны эчкән кеше һичкайчан сусамас. Мин биргән су аңарда мәңгелек тормышка ага торган чишмәгә әвереләчәк, – дип җавап бирде.
Имандашларым, Хакимебез Гайсә Мәсих исеменнән һәм Изге Рух аша килүче мәхәббәт белән сезгә ялварам: минем белән бергә тырышлык күрсәтеп, минем өчен Аллаһыга дога кылыгыз.
Һәммәсе дә күктән җибәрелгән бер үк рухи ризыкны ашады.
Яктылыкның җимеше – һәртөрле игелеклелек, тәкъвалык һәм хакыйкать.
Шушы җирләрнең җимеше белән туклана башлагач, манна инде бүтән яумас булды. Шуннан соң исраилиләр маннаны күрмәде – ул елны алар Кәнган җирендә өлгергән уңыштан ризыкландылар.
Пәйгамбәрлек сүзе беркайчан да кеше ихтыяры белән бирелмәде, кешеләр Аллаһыдан килгән хәбәрне Изге Рух белән рухландырылып сөйләделәр.