13 Син Синай тавына төштең, алар белән күкләрдән торып сөйләштең, аларга гадел хөкемнәр, дөрес кануннар, әйбәт кагыйдәләр вә боерыклар бирдең.
Аның сезгә язылган кагыйдә вә карарларын, канун вә боерыкларын һәрчак үтәргә тырышыгыз һәм чит илаһларга табынмагыз;
Көчленең очлы укларын җибәрер, кызган утлы күмерләрен шунда өстәр!
Муса аларга әйтте: – Моны Раббы шулай кушты: иртәгә – шимбә, Раббыга багышланган изге ял көне. Бүген күпме теләсәгез, шулкадәр ризык пешерегез яки кайнатыгыз, ә артып калганын иртәгәге көн өчен саклагыз.
өченче көнгә әзер булып торсыннар: Мин бөтен халыкның күз алдында Синай тавына төшәрмен.
Шулчак Аллаһы түбәндәге сүзләрне әйтте:
Шулвакыт Раббы Мусага әйтте: – Исраилиләргә сүземне җиткер: «Күктән торып, сезнең белән ничек сөйләшкәнемне күрдегез;
И Раббы, күкләрне ярып җиргә төшсәң икән Син! Ул чагында, утта чыбык-чабык дөрләгән, су гөбердәп кайнаган кебек, Синең каршыда таулар тетрәп торыр иде. Шуның белән Син исемеңне дошманнарыңа танытыр идең, халыклар Синең алда калтырап торыр иде.
Заманында бит Син көтелмәгән гаҗәеп гамәлләр кылдың: җиргә иңдең, һәм таулар Синең каршыда тетрәп торды.
Аллаһы – Теманнан, изге Зат Паран тавыннан киләдер. Аның шөһрәте күкләрне иңләп ала, җир йөзе Аның даны белән тула.
Ә инде үзем теләмәгәнне эшлим икән, Канунның яхшы булуы белән килешәм.
болай диде: «Раббы килде Синай тавыннан, Үз халкына кояш кебек чыкты Сәгыйрь тавыннан, балкып торды Паран тавыннан. Ул ун меңләгән изгеләр белән килде, Аның уң ягында яшеннәр ялтырый иде.
Ут эченнән Аллаһы тавышын ишетеп тә, сезнең кебек исән калган берәр башка халык бармы икән?!
Раббы, сезгә үгет-нәсыйхәт бирү өчен, күктән Үзенең тавышын ишеттерде; җирдә Ул сезгә бөек ут-ялкынын күрсәтте, һәм ут эченнән сез Аның сүзләрен ишеттегез.
Бүген мин сезгә биргән бу канун җыелмасына охшаган гадел кагыйдәләре һәм карарлары булган башка берәр бөек халык бармы икән?!
Раббы ул тауда ут эченнән сезгә йөзгә-йөз карап сөйләде.