19 Йа Аллам, шушы халык өчен кылган игелекләремне истә тотып, мине рәхмәтеңнән аермасаң иде!
Тик сиңа бер үтенеч! Эшләрең җайлангач, мине дә хәтереңә төшер: игелек күрсәтеп, минем хакта фиргавенгә сүз җиткер һәм мине бу йорттан чыгарырга булыш.
– Йа Раббым, Синең күзеңә ятышлы гамәлләр кылып, тугрылык белән, чын йөрәктән Синең юлдан йөргәнемне исеңә төшерсәң иде. Шуларны әйтеп, Хизәкыйя әче күз яшьләре белән елый башлады.
Йа Аллам, бу гамәлләремне онытмасаң иде! Синең йортың өчен һәм шунда гыйбадәтләр кылынсын өчен башкарган игелекле эшләремне исеңдә тотсаң иде!
Аннары мин, шимбә көннең изгелеген саклар өчен, левиләргә, пакьләнеп, капка янына сакка басарга куштым. Йа Аллам, шушы эшемне дә исеңнән чыгарма һәм, чиксез мәрхәмәтеңне күрсәтеп, миңа миһербанлы бул!
Мин шулай ук билгеләнгән вакытта утын китерүне һәм беренче уңышны җыеп кайтаруны тиешенчә оештырдым. Йа Аллам, мине онытмыйча игелекләреңне кылсаң иде!
Сусыз чүлдә адашып йөргән, кеше яшәгән кала юлын тапмый интеккән иде берәүләр;
Чөнки сезгә карата нәрсәләр ниятләгәнемне Мин генә беләмен, – дип белдерә Раббы. – Ниятем яманлыкта түгел, сезгә игелек кылудадыр; Мин сезне өмет вә якты киләчәк белән бүләкләрмен.
Шушы иң түбәннәрнең берсенә, шәкертем булганы өчен, бер чынаяк салкын су эчерсә, хак сүз әйтәм: ул кеше әҗерсез калмас.
Хак сүз әйтәм сезгә: Мәсих тарафдары булган өчен, кемдер сезгә бер чынаяк су эчерсә, ул кеше әҗерсез калмаячак!