5 Аларның гаепләрен кичермә, гөнаһларын исеңнән чыгарма, чөнки алар төзүчеләрне кимсетте».
Мин аның арган-талган, ихтыяры сынган вакытын туры китереп һөҗүм итәрмен дә куркуга салырмын, һәм аның белән булган кешеләр кайсы кая таралышып беткәч, патшаны үтерермен.
Без диварны күтәрә бирдек, һәм ул яртысына кадәр төзелеп бетте. Халык бөтен күңелен биреп эшләде.
Җырчылар җитәкчесенә. Эдоми Дүәг килеп: «Давыт – Әхимәликнең өендә!» – дип, Шаулга хәбәр биргәннән соң, Давыт әйткән нәсыйхәт сүзләре.
«Менә бу адәм Аллаһыны кальга дип танымады, хисапсыз байлыгына өметләнде, кешеләрне кырып ныгый барды», – дип сөйләр.
Шулай, адәм баласы түбән тәгәрәде, һәрберсе хурлыкка калды, – кичермә Син аларны, Раббы!
Синең җинаятьләреңне Үзем хакына Мин, бары Мин сызып ташлаячакмын һәм гөнаһларыңны да искә алмаячакмын.
Синең җинаятьләреңне – томан, гөнаһларыңны болыт кебек куып таратачакмын. Миңа кайт, чөнки Мин сине йолып алдым», – ди Раббы.
Син бит, Раббым, аларның мине үтерергә җыенуын беләсең. Гафу кылма җинаятьләрен, гөнаһларына күзеңне йомма! Ачуың кузгалган көндә җәзаңны бир аларга – Синең алда егылып ятсыннар!
Аларның бөтен явызлыкларын күз уңында тотсаңчы. Гөнаһларым өчен миңа нәрсә кылсаң, аларга да шуны кыл! Ыңгырашуым көчле, йөрәгем дә хәлдән тайды!»
Тимерче Искәндәр миңа күп явызлыклар эшләде. Хаким аңа эшләренә карап түләр.