20 Шуңа күрә, быргы кычкырта башлауга, тавыш килгән якка йөгерегез. Аллабыз безнең якта сугышачак!
– Әгәр арамиләр мине җиңә башласа, ярдәмгә килерсең, – диде ул аңа, – әгәр инде аммониләр сине җиңә башласа, мин ярдәм итәрмен.
Дәрәҗәле кешеләргә, башлыкларга һәм бүтәннәргә мин: – Эш бик күп, ә без бөтен дивар буйлап таралганбыз, бер-беребездән еракбыз, – дидем. –
Эшебезне без әнә шул рәвешле дәвам иттек; ә халыкның икенче өлеше кояш чыкканнан алып йолдызлар калыкканга кадәр кулыннан сөңгесен төшермәде.
Сезнең өчен Раббы Үзе көрәшәчәк. Тынычланыгыз!
арба тәгәрмәчләре күчәрләреннән чыкты, һәм мисырлылар аларны көч-хәл белән өстерәп китте. – Качыйк без моннан! – диеште мисырлылар. – Аларны яклап, Мисырга каршы Раббы Үзе көрәшә!
Шуннан Раббы, яу көнендәге көрәшче сыман, бу халыкларга каршы сугыш ачар.
Раббы Аллагыз, сезнең алдан барып, сезнең өчен Үзе сугышачак. Күреп тордыгыз: Мисырда да,
Сезгә җиңү китерергә, дошманыгызга каршы сугышырга сезнең белән бергә Раббы Аллагыз бара», – дип әйтсен.
Ул җирләрнең патшаларыннан курыкма, чөнки Раббы Аллагыз сезнең өчен Үзе сугыша».
Сезнең берегез мең кешегә каршы тора ала, чөнки Раббы Аллагыз, вәгъдә иткәнчә, Үзе сезнең якта көрәшә.