Нәхәмия 13:22 - Изге Язма

²² Аннары мин, шимбә көннең изгелеген саклар өчен, левиләргә, пакьләнеп, капка янына сакка басарга куштым. Йа Аллам, шушы эшемне дә исеңнән чыгарма һәм, чиксез мәрхәмәтеңне күрсәтеп, миңа миһербанлы бул!

Нәхәмия 13:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

IV Патшалар 20:3

– Йа Раббым, Синең күзеңә ятышлы гамәлләр кылып, тугрылык белән, чын йөрәктән Синең юлдан йөргәнемне исеңә төшерсәң иде. Шуларны әйтеп, Хизәкыйя әче күз яшьләре белән елый башлады.

IV Патшалар 23:4

Шуннан соң патша баш рухани Хилкыйягә, аңардан түбәнрәк дәрәҗәдәге руханиларга һәм бусага төбендә сакта торучыларга Багал белән Аширәгә, шулай ук бөтен күк җисемнәренә багышлап эшләнгән бар әйберләрне Раббының Изге йортыннан чыгарырга боерды. Аннары аларны, Иерусалим читенә алып чыгып, Кыдрун ташкыны янында кырда яндырды да көлен Бәйт-Элгә озатты.

II Елъязма 29:24

Руханилар малларны чалдылар да, бөтен Исраил халкының гөнаһларын юу өчен, мәзбәх өстенә кан сиптеләр, чөнки патша бөтен Исраил халкы өчен тулаем яндыру корбаны һәм гөнаһ йолу корбаны китерергә боерган була.

II Елъязма 29:27

Хизәкыйя мәзбәхтә тулаем яндыру корбаны китерергә боерды. Шушы йоланы үтәргә керешкәч, быргыларга вә Исраил патшасы Давытның уен коралларына кушылып Раббы хөрмәтенә җыр башланды.

II Елъязма 29:30

Хизәкыйя патша вә түрәләр левиләргә, Давыт патша һәм гаиптән хәбәр бирүче Асаф язган юлларны җырлап, Раббыны данларга куштылар; тегеләр шатланып-сөенеп Раббыга дан җырладылар һәм Аның каршында сәҗдә кылып башларын иделәр.

Нәхәмия 12:10

Ешуа – Йоякыймның, Йоякыйм – Эльяшибнең, Эльяшиб – Йояданың,

Нәхәмия 12:30

Руханилар белән левиләр, йола кушканча пакьләнгәннән соң, халыкны, капкаларны вә диварны да пакьләделәр.

Нәхәмия 13:14

Йа Аллам, бу гамәлләремне онытмасаң иде! Синең йортың өчен һәм шунда гыйбадәтләр кылынсын өчен башкарган игелекле эшләремне исеңдә тотсаң иде!

Нәхәмия 13:31

Мин шулай ук билгеләнгән вакытта утын китерүне һәм беренче уңышны җыеп кайтаруны тиешенчә оештырдым. Йа Аллам, мине онытмыйча игелекләреңне кылсаң иде!

Нәхәмия 5:19

Йа Аллам, шушы халык өчен кылган игелекләремне истә тотып, мине рәхмәтеңнән аермасаң иде!

Зәбур 5:7

Ялган сөйләгәннәрне Син юк итәрсең; канга сусаганнарга, мәкерлеләргә Раббы җирәнеп карый.

Зәбур 51:1

Җырчылар җитәкчесенә. Эдоми Дүәг килеп: «Давыт – Әхимәликнең өендә!» – дип, Шаулга хәбәр биргәннән соң, Давыт әйткән нәсыйхәт сүзләре.

Ишагыйя 38:3

– Йа Раббым, Синең күзеңә ятышлы гамәлләр кылып, тугрылык белән, чын йөрәктән Синең юлдан йөргәнемне исеңә төшерсәң иде. Шуларны әйтеп, Хизәкыйя әче күз яшьләре белән елый башлады.

Ишагыйя 49:23

Патшалар синең балаларыңны тәрбия кылыр, патшабикәләр исә балаларыңның сөт анасы булыр. Халыклар, маңгайлары җиргә тигәнче, сиңа баш ияр, аягыңдагы тузанны ялар. Шулвакыт син Минем Раббы булуымны аңларсың. Миңа өмет баглаганнар оятка калмаячак».

Ишагыйя 55:7

Яман кеше – үзенең юлын, бозык кеше үзенең ниятләрен калдырып, Раббыга әйләнеп кайтсын, һәм Ул аңа рәхим-шәфкать күрсәтер, Аллабызга килсен: ярлыкауга Ул бик юмарт.

II Көринтлеләргә хат 1:12

Без шуның белән мактанабыз, вөҗданыбыз да аңа шаһитлык итә: дөньяда, бигрәк тә сезнең арада, Аллаһыга яраклы итеп ихлас һәм намуслы эш иттек. Кылган эшләребез кешенең зирәклегеннән түгел, Аллаһы мәрхәмәтеннән.

Канун 5:12

Раббы Аллагыз кушканча, шимбә көнне изге көн буларак билгеләп үтегез.