11 Шул уңайдан мин, түрәләргә шелтә белдереп: «Ни сәбәпле Аллаһы йорты караусыз калган?!» – дидем. Левиләрне һәм җырчыларны җыеп алып, һәрберсен үз вазифасын башкарырга куйдым.
Чөнки Исраил угыллары да, левиләр дә гошерне – икмәкне, шәрабны вә зәйтүн маен – Аллаһы йортының изге савытлары һәм Аллаһы йортында хезмәт күрсәтүче руханиларның, капка сакчыларының, җырчыларның кирәк-яраклары сакланган келәтләргә илтергә тиеш. Аллабыз йортын караусыз калдырмабыз!»
Шул сәбәпле мин Яһүдәнең дәрәҗәле кешеләренә шелтә белдердем: «Ни өчен, шундый яманлык кылып, шимбә көнне мәсхәрәлисез?!
Моның өчен мин аларны бик нык ачуландым, каргадым, кайберләрен кыйнадым, чәчләрен йолкыдым. Мин аларны Аллаһы белән ант иттердем, әйттем: «Кызларыгызны аларның угылларына хатынлыкка бирмәгез, үзегезгә вә угылларыгызга аларның кызларын алмагыз.
Канун бозучылар яман кешеләрне мактар, ә Канунга тугрылар аларны дошман күрер.
Әлеге егетләрнең Раббы каршында гөнаһлары искиткеч зур иде, чөнки Раббыга китерелгән корбаннарга алар мыскыллап карадылар.