31 Чит халыклар шимбә көнне сатарга мал яисә иген алып килсәләр, изге дип саналган ул көнне без алардан әйбер сатып алмабыз. Һәр җиденче елда җирне эшкәртмәбез һәм барлык бурычларны кичерербез.
шулай дәвам итте; Иремия аша Раббы әйткәнчә, шимбә көнне ял иткәндәй җир җитмеш ел буена вәйран хәлдә ятты.
Шул көннәрдә мин яһүдиләрнең Ашдод, Аммон вә Мәаб хатыннарына өйләнгән булуын ачыкладым.
Менә хәзер без сезнең дә шундый зур явызлыкка батуыгызны күрәбез. Чит халыклардан хатыннар алып, сез Аллабызга хыянәт итәсез!»
Беренче һәм җиденче көннәрдә изге җыелышлар үткәрелсен, бу көннәрдә сез бернинди эш тә башкарырга тиеш түгел, эшләргә яраклы бердәнбер эш – ул үзегезгә ашарга әзерләү.
ә җиденче көн – Раббы Аллагызга багышланган ял көне. Ул көнне сезгә эшләргә ярамый – үзегез дә, угыл-кызларыгыз да, ир вә хатын-кыз колларыгыз да, шәһәрләрегездәге килмешәкләр дә, терлегегез дә эшләмәсен.
Әгәр сез үз угылларыгызга аларның кызларын хатынлыкка сайласагыз, аларның кызлары, үз илаһларына табынып, сезнең угылларыгызны шуны ук эшләргә мәҗбүр итәрләр.
Мин теләгән ураза менә мондый була: гаделсезлек богауларын өз, камыт бауларын чиш, изелгәннәрне иреккә җибәр, һәртөрле камытны җимереп ташла.
Менә болар – сезнең өчен мәңгелек кагыйдә: җиденче айда, айның унынчы көнендә ураза тотыгыз; бу көнне, җирле кешеме ул яисә сезнең арада яшәүче килмешәкме, бернәрсә дә эшләмәскә тиеш.
Шул ук көнне изге җыелыш үткәрегез; ул көнне гадәттәге эшләрдән берсен дә эшләмәгез. Сезнең киләчәк буыннар кайда гына яшәсә дә, алар өчен бу – мәңгелек кагыйдә.
«Алты көн эшләгез, ә җиденче – шимбә көнне, ял көнендә, изге җыелыш үткәрегез; ул көнне бернинди эш эшләмәгез; кайда гына яшәсәгез дә, бу – Раббыга багышланган ял көне.
Без дә үзебезгә явызлык кылучыларны кичергәндәй, безнең явыз эшләрне Син кичер.
Шулай итеп, ризык һәм эчемлек өчен яисә нинди дә булса бәйрәм яки яңа ай яисә шимбә көннәренә кагылышлы мәсьәләләр өчен сезне һичкем хөкем итмәсен.
Рәхимлелек күрсәтмәгәннәргә хөкем рәхимсез булыр. Рәхимлелек исә хөкемнән өстен тора!