9 Ә инде Миңа кире кайтсагыз, боерыкларымны җиренә җиткереп үтәсәгез, шулчак Мин сезне, күкләрнең аргы ягына сөрелгән булсагыз да, Исемем яшәргә тиешле, Үзем сайлаган урынга җыеп китерермен».
әсир иткән дошманнарының җиреннән торып, аталарына Син биргән җирләр, Син сайлаган шәһәр һәм Синең исемеңә мин салдырган йорт тарафына күз текәп, бөтен күңелләре белән ихлас йөрәктән дога кылсалар,
– Синең догаларың вә гозерләрең Миңа килеп иреште, – диде Ул. – Минем исемем мәңге шунда саклансын өчен, син салдырган әлеге йортны Мин изгеләштердем; Минем күзләрем һәм йөрәгем мәңге шунда булыр.
Болай дип әйтегез: „Коткар безне, и Аллаһы, Коткаручыбыз безнең! Чит кавемнәр арасыннан җыеп алып, безне азат ит! Шунда мөкатдәс исемеңә рәхмәтләр укырбыз, шөһрәтең, даның белән мактанырбыз!“
Минем боерыгымны үтәмәгән, Иерусалимдәге әлеге Йортка зыян салган патшаны яки халыкны исемен Иерусалим белән бәйләгән Аллаһы юк итсен! Мин, Дәрәвеш, биргән ошбу боерык төп-төгәл итеп җиренә җиткерелергә тиеш!
Уян, лирам вә гөсләм! Таңны мин уятыйм!
Чөнки синең капка бикләреңне Ул ныгытты, халкыңа мөбарәк фатихасын бирде,
Халыкларга байрак күтәрер Ул, Исраилдән сөрелгәннәрне бергә туплар, куып таратылган Яһүдә кешеләрен дөньяның дүрт тарафыннан җыеп алыр.
Раббы ул көнне Фырат елгасыннан алып Мисыр үзәненә кадәр ашлык сугачак, һәм сезне, әй Исраил балалары, берәмтекләп бер урынга җыячак.
Сөрелгән исраилиләрне бергә җыючы Хуҗа-Раббы болай ди: «Бирегә җыелганнар янына Мин әле бүтәннәрне дә җыярмын».
Йолкып алганнан соң, Мин аларны янә кичерермен, һәммәсен үз иленә, үз биләмәсенә кайтарырмын.
Миннән йөз чөергән балаларым, кире кайтыгыз, – дип белдерә Раббы, – чөнки Мин сезнең Хуҗагыз. Һәр шәһәрегездән – берәр, һәр кабиләгездән икешәр кеше алып, Мин сезне Сионга кайтарырмын,
Әй халыклар, Раббы сүзен тыңлагыз! Ерактагы яр буйларына шуны белдерегез: «Исраилне Кем тараткан булса, Шул җыяр һәм аны Үз терлеген саклаучы көтүче кебек багар.
– Менә, Мин аларны ачулы, ярсулы чагымда куып җибәргән барлык илләрдән бергә җыеп алырмын, шушы урынга кайтарырмын һәм аларга имин тормыш насыйп итәрмен.
Раббы болай ди: «Менә, төньяк иленнән бер халык килә, җир читеннән бөек кавем күтәрелеп чыга.
Исраил халкына, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Хак юлга кайтыгыз, потларыгыздан баш тартыгыз, барлык әшәке нәрсәләрдән йөзегезне читкә борыгыз.
Сезне төрле халыклар арасыннан чыгарып, барлык илләрдән бергә җыям да үз җирегезгә кайтарам.
Әгәр Минем кагыйдәләрем буенча яшәсәгез, Минем боерыкларымны сакласагыз һәм үтәсәгез,
Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: – Менә, Мин Үземнең халкымны көнчыгыш иленнән вә көнбатыш иленнән коткарам,
Адәм Углы фәрештәләрен көчле быргы тавышы белән җибәрер. Алар дөньяның дүрт тарафыннан, җирнең бер читеннән башлап икенче читенә кадәр Аның сайланганнарын җыярлар.
әгәр Раббы Аллагыз Үз исеме өчен сайлаган урын сездән ерак икән, ул вакытта сез Раббы биргән эре яки вак терлекне мин кушканча чала һәм үзегез яшәгән җирдә теләгән чакта ашый аласыз.
Раббы Аллагыз барлык ыруг җирләре арасыннан Үз исеме өчен сайлаган урынга табынырга барыгыз,
Мин сезгә сайларга тәкъдим иткән фатиха яки ләгънәт-каргыш тормышыгызда гамәлгә ашканнан соң, Раббы Аллагыз сезне чит халыклар арасына сибеп таратыр, һәм сез, шунда яшәгәндә, шулар турында уйлый башларсыз.