38 Шуңа күрә Үз ашлыгын урып алу өчен, эшчеләр җибәрсен дип, ашлык Хуҗасына ялварыгыз.
Башымны кече итеп ураза тотсам, бу да миңа гаеп санала.
Колыңнан йөзеңне яшермә, чөнки хафада мин. Тизрәк җавабыңны бир!
Үз йөрәгемә якын көтүчеләр бирермен – алар сезнең өстән зирәклек вә акыл белән җитәкчелек итәрләр».
Ягъкуб нәселеннән исән калганнар – исәпсез-хисапсыз башка халыклар арасында Раббы иңдергән чык бөртеге, һичкем көтмәгәндә, һичкем чакырмаганда килеп, басуларны сугарып киткән яңгыр кебек булыр.
Шул чакта Гайсә шәкертләренә әйтте: – Урасы ашлык күп, ә уракчылар аз.
Гайсә аларга тагын: – Сезгә иминлек булсын! Атам Мине җибәргән кебек, Мин дә сезне җибәрәм, – дип әйтте.
Сез: «Тагын дүрт айдан урак өсте җитәчәк», – дисез түгелме? Ә Мин сезгә әйтәм: әйбәтләп карагыз, игеннәр агарып уракка өлгергән инде.
Алар ураза тоткан вакытта, Раббыга хезмәт иткәндә Изге Рух: – Хезмәтемне башкару өчен, Үзем сайлаган Барнаб һәм Шаулны Миңа аерып бирегез, – диде.
Таралышкан имандашлар, кайда гына булсалар да, Аллаһы сүзен сөйләп йөрделәр.
Аллаһы Үз бердәмлегендә берәүләрне – рәсүлләр, башкаларны – пәйгамбәрләр, бүтәннәрне өйрәтүчеләр итеп куйды. Аннары кайберәүләргә могҗизалар күрсәтү кодрәте, дәвалау, башкаларга ярдәм итү, идарә итү һәм таныш булмаган телләрдә сөйләү сәләте бирде.
Ул Үзе берәүләрне рәсүлләр, икенчеләрне пәйгамбәрләр, кайберәүләрне Яхшы хәбәрне игълан итүчеләр, ә кайберәүләрне иман итүчеләр бердәмлеге өчен башлыклар һәм өйрәтүчеләр итеп куйды.
Әйтелгәннәргә өстәп, шуны сорыйбыз, имандашлар: башка җирләрдә дә Раббының сүзе үзегездә кебек тиз таралсын һәм ихтирам ителсен дип, безнең өчен дога кылыгыз.