27 Гайсә аннан киткәндә, артыннан ике сукыр иярде. – Давыт Углы, безне кызганчы! – дип кычкырдылар алар.
Ибраһим һәм Давыт токымыннан булган Гайсә Мәсихнең нәсел шәҗәрәсе.
сукырлар янә күрә, аксаклар йөри, махаулылар тазарына, чукраклар ишетә, үлгәннәр терелә һәм фәкыйрьләргә Яхшы хәбәр игълан ителә.
Янына шул җирләрдә яшәүче Кәнган хатыны килеп: – Әфәндем, Давыт Углы! Кызган мине: кызыма җен кагылган һәм ул бик нык газаплана! – дип кычкырды.
– Әфәндем, углымны кызганчы! Аңарда өянәк авыруы, ул бик газаплана. Еш кына әле утка, әле суга ташлана.
Гайсә шәкертләре белән Әрихә шәһәрен калдырып киткәндә, артыннан күп санлы халык иярде.
Ләкин баш руханиларның һәм канун белгечләренең, Ул эшләгән искиткеч эшләрне һәм балаларның Аллаһы йортында: «Давыт Углына һошанна!» – дип кычкыруларын күреп, ачулары чыкты.
Гайсәнең алдыннан һәм артыннан килүче зур халык төркемнәре: «Давыт Углына һошанна! Раббы исеменнән Килүче мөбарәктер! Югарыда, күкләрдә һошанна!» – дип кычкырдылар.
Ул өйгә кергәч, бу сукырлар янына килделәр. Гайсә алардан: – Ярдәм итә алуыма сез ышанасызмы? – дип сорады. – Әйе, Әфәндем, – дип җавап бирделәр алар.
Атабыз Давытның якынлашып килгән патшалыгы мөбарәк! Югарыда, күкләрдә һошанна!» – дип кычкырды.
Харап итәр өчен, явыз рух аны күп тапкырлар әле утка, әле суга ташлады. Әгәр кулыңнан килсә, кызган безне, ярдәм ит!
– Гайсә! Остаз! Кызган безне! – дип кычкырдылар.
Аннары Гайсә аларга болай диде: – Ни өчен кешеләр: «Мәсих – Давыт Углы», – дип әйтә?
Ул вакытта Гайсә күпләрне сырхаулардан, көчле авырулардан, явыз рухлардан савыктырган һәм күп сукырларны күзле иткән иде.
Изге язмада Мәсих Давыт нәселеннән булачак һәм Давыт яшәгән Бәйт-Лехем авылыннан киләчәк, дип язылган түгелме?» – диделәр.
Бу Яхшы хәбәрдә Аның Углы турында сөйләнелә. Ул чыгышы белән Давыт нәселеннән булган,
Алар – олы аталарыбызның токымы, Мәсих кеше буларак алар арасыннан килеп чыккан. Ул – һәрнәрсәдән өстен Аллаһы, Ул мәңге данлансын. Амин.