34 Менә бөтен шәһәр халкы Гайсә каршына килде. Аны күреп, алар Аңардан үзләренең җиреннән китүен үтенделәр.
– Аллаһы кешесе, ни кирәк сиңа миннән? Әллә кылган гөнаһларымны исемә төшерергә һәм углымны үтерергә дип килдеңме син? – диде аңа хатын.
Ильясны күрүгә Ахаб: – Исраилне бәла-казага салучы кеше синме инде ул?! – дип сорады.
Ә бит Аллаһыга болай диләр: „Бездән кит Син, Синең юлларыңны беләсебез килми!
Аллаһыга алар: „Кит яныбыздан! Кодрәт иясе безгә нәрсә эшли алсын соң?!“ – дип әйтә иде.
Шуннан соң Амасия Амоска: – Әй гаиптән хәбәр бирүче! Кит биредән, Яһүдәгә кайт, пәйгамбәрлек кылып, икмәгеңне шунда эшләп аша! – диде. –
– Аллаһы Углы, Сиңа бездән ни кирәк? Син монда безне вакытыннан элек газапларга килдеңме? – дип кычкырдылар алар.
Шимун Петер, шушы хәлне күреп, Гайсә алдында тезләренә егылды да: – Хакимем, кит янымнан, мин гөнаһлы кешемен! – диде.
Гайсәне күрүгә, ул, акырып, Аның алдына килеп егылды һәм: – Аллаһы Тәгалә Углы Гайсә, Сиңа миннән ни кирәк? Үтенеп сорыйм, газаплама мине, – дип кычкырды,
Яннарына килеп гафу үтенделәр, аларны иреккә чыгардылар һәм шәһәрдән китүләрен сорадылар.
Әмма нигә без тормышыбызны куркыныч астына куярга тиеш?! Бу коточкыч ут безне юк итәчәк, һәм әгәр тагын Раббы Аллабызның тавышын ишетсәк, без үләчәкбез.
Шемуил барысын да Раббы кушканча эшләде: ул Бәйт-Лехемгә килеп җитүгә, шәһәрнең өлкәннәре, борчылып, аның каршына чыктылар һәм: – Иминлек белән килдеңме? – дип сорадылар.