23 Гайсә көймәгә кереп утырды. Аның артыннан шәкертләре дә иярде.
Кинәт күл өстендә көчле давыл күтәрелде. Дулкыннар көймәгә бик каты итеп бәрделәр, һәм аңа су керде. Ә Гайсә йоклап ята иде.
Гайсә, көймәгә кереп, күлне кичте һәм Үзе яшәгән шәһәргә килде.
Шул көнне кичен шәкертләренә Гайсә: – Әйдәгез, күлнең аръягына чыгыйк, – диде, һәм
Яхъяның хәбәрчеләренә Гайсә болай дип җавап бирде: – Барыгыз, күргәннәрегезне һәм ишеткәннәрегезне Яхъяга кайтып сөйләгез: сукырлар янә күрә, аксаклар йөри, махаулылар тазарына, чукраклар ишетә, үлгәннәр терелә, фәкыйрьләргә Яхшы хәбәр игълан ителә.