15 Гайсә ул хатынның кулына кагылгач, кызышуы шунда ук бетте. Ул, торып, Гайсә хөрмәтенә табын әзерли башлады.
Бервакыт шулай берничә исраили гүргә мәет иңдермәкче булып торганда, шул юлбасарларны күреп, мәетне Элишаның каберенә төшереп җибәрде; төшкән уңайга Элишаның сөякләренә орынган мәеткә җан керде, һәм ул аягына торып басты.
Шул күмерне авызыма тидереп, ул: – Менә, бу күмер синең иреннәреңә тиде, инде гаебең алынды, гөнаһларың кичерелде, – диде.
Алар киеменең чабуына гына булса да кагылырга рөхсәт бирүен үтенделәр. Кагылган һәр кеше савыкты.
Гайсә, аларны кызганып, күзләренә кагылды: алар шунда ук күрә башладылар һәм Аңа ияреп киттеләр.
Гайсә Петернең өенә килде һәм кайнанасының кызышып, авырып ятуын күрде.
Ә инде кич җиткәч, Гайсә янына җен кагылган күп кешеләрне алып килделәр. Ул Үзенең сүзе белән явыз рухларны куып чыгарды һәм бөтен авыруларны савыктырды.
Гайсә, кулын сузып, аңа орынды һәм: – Әйе, телим. Тазарын! – диде. Шунда ук махаулы кеше тазарды.
Шул вакыт унике ел дәвамында кан килүдән интеккән бер хатын, Гайсәнең артыннан килеп, өс киеменең чабуына орынды.
Гайсә аларның күзләренә кагылды һәм: – Ышануыгызча булсын сезгә, – диде.
Гайсә, Ягъкуб һәм Яхъя, гыйбадәтханәдән чыгып, бөтенесе бергә Шимун белән Әндринең йортына юнәлделәр.
Гайсә аны кызганды һәм, кулын сузып, аңа орынды да: – Әйе, телим. Тазарын! – диде.
Гайсә кызның кулыннан тотты да, тавышын күтәрә төшеп: – Балам, тор, – диде.