32 Мәҗүсиләрнең төп кайгылары шулдыр. Ә боларның һәммәсенә мохтаҗ булуыгызны Күктәге Атагыз белә.
Ильяс як-ягына каранды һәм баш очында күмер өстендә пешкән көлчә белән бер чүлмәк су күрде. Ашап-эчкәч, ул кабат йокларга ятты.
Син биектән торып тауларны сугарасың, җимешләрең белән җир өстен тутырасың.
Раббы күкләрне гөрселдәтте; боз һәм утлы күмерләр чәчрәтеп, Аллаһы Тәгалә Үзенең авазын ирештерде.
Син үзеңә күпне сорыйсың. Сорама! Чөнки һәр җан иясен Мин бәла-казага дучар итәрмен, – дип белдерә Раббы, – әмма син кай тарафка юнәлсәң дә, синең җаныңны саклап калырмын».
Аларга охшамагыз. Атагыздан сораганчы ук, нәрсәгә мохтаҗ булуыгызны Ул белә бит.
Дөньяда халыкларның төп кайгысы шулдыр; ә Атагыз шушы нәрсәләргә мохтаҗ булуыгызны белә.
Шуңа күрә, Хаким исеменнән катгый рәвештә кисәтәм: инде буш уйлы мәҗүсиләрдәй яшәмәгез.
Аллам сезнең бар ихтыяҗларыгызны Мәсих Гайсәдәге данлы байлыгыннан канәгатьләндерәчәк.
Аллаһыны белмәгән мәҗүсиләрдәй дәрт һәм шәһвәт кушканга иярмәгез.