31 Шулай итеп: „Ни ашарбыз, ни эчәрбез, ни киярбез?“ – дип борчылмагыз.
Шуннан Амасия Аллаһы кешесеннән: – Исраил гаскәренә биргән йөз талант көмеш белән нишләргә соң? – дип сорады. Аллаһы кешесе аңа: – Раббы сиңа аннан да күбрәк бирә ала, – дип җаваплады.
Жәлләми бурычка бирүче үз гамәленең рәхәтен күрер, аның һәр эшендә гаделлек ярылып ятар.
Укларың тәнемә кадалды, авыр кулың өстемә ятты.
– Шундый төркемне туендырырлык икмәкне монда, чүлдә, кайдан алыйк? – диделәр Аңа шәкертләре.
Гайсә аңа болай дип җавап бирде: – «Кеше икмәк белән генә түгел, Аллаһы әйткән һәр сүз белән яши», – дип язылган Изге язмада!
Шуңа күрә, Мин сезгә әйтәм: җан асрар өчен, нәрсә белән тукланыйм һәм нәрсә эчим, тәнемне каплар өчен, нәрсә киим дип борчылмагыз. Җан – ризыктан, тән киемнән мөһимрәк түгелме соң?
Кайсыгыз, кайгырганга карап, үз гомерен бер сәгатькә булса да озайта ала?
Хаким Гайсә исә аңа: – Марта, Марта! Син күп нәрсә хакында кайгыртасың һәм ыгы-зыгы килеп йөрисең,
Сезне гыйбадәтханәләргә, башлыклар һәм хакимият кешеләре алдына китергән вакытта, үзебезне ничек якларбыз яки нәрсә сөйләрбез, дип хафаланмагыз:
Гайсә Үзенең шәкертләренә әйтте: – Әнә шуның өчен Мин сезгә: «Җан асрар өчен, нәрсә белән тукланыйм, тәнемне каплар өчен, нәрсә киим дип борчылмагыз», – дим.
«Ни ашарбыз, ни эчәрбез» дип кайгырмагыз һәм хафаланмагыз.
Һичнәрсә турында борчылмагыз, әмма догаларыгыз һәм ялваруларыгызда Аллаһыга үтенечләрегезне һәрвакыт шөкер итеп белдерегез.
Барлык мәшәкатьләрегезне Аллаһыга йөкләгез, чөнки Ул сезнең хакта кайгырта.