26 Кошларга карагыз: алар чәчмиләр дә, урмыйлар да, ашлыкны амбарларга да салмыйлар, шулай да аларны Күктәге Атагыз туендыра. Ә сез кошлардан кадерлерәк түгелме соң?
Син исә, үзең һәм башкалар тукланыр өчен, төрлесеннән кирәк кадәр азык ал, аны яныңа тупла.
Җир йөзендәге хайваннарга караганда безгә күбрәк акыл биргән һәм безне очар кошлардан зирәгрәк иткән Яратучыбыз кайда?“ – димәс.
Кошчыклары ачлыктан бәргәләнгәндә, Аллаһыга ялварып кычкырганда, каргага азыкны кем табып бирә?
Башка халыкларга Ул моны эшләмәде, шуңа күрә алар Аның хөкем-карарларын белмиләр. Раббыны данлагыз!
Йөзеңне читкә бор гөнаһларымнан, гаепләремне сызып ташла.
Мәҗүсиләрнең төп кайгылары шулдыр. Ә боларның һәммәсенә мохтаҗ булуыгызны Күктәге Атагыз белә.
Арагыздан кайсыгыз икмәк сораучы углына таш тоттырыр?
Шуннан ул мондый карарга килгән: «Менә нәрсә эшлим: амбарларымны сүтим дә зуррак амбарлар салыйм һәм бөтен ашлыгымны, бар малымны шунда җыйыйм.