33 Ата-бабаларга: „Ялган ант итмә! Раббы каршында биргән антыңны үтә“, – дип әйтелгәнне дә сез ишеттегез.
Коткарып сөендер мине кабат, күндәмлек рухын уят үземдә.
Шуннан соң мин эчемнән әйттем: «Аллаһы Тәгалә инде уң кулын элеккечә эшкә җикми, минем өчен бу – иң зур хәсрәт», – дидем.
Раббы Аллагызның исемен кирәкмәскә телгә алмагыз: Аның исемен кирәкмәскә телгә алган кешегә Раббы җәза бирми калмас.
Минем исемем белән ялган антлар биреп, Аллагызның исемен хурламагыз. Мин – Раббы.
Менә, сөенечле хәбәр алып килүче, тынычлык игълан итүче берәү таулар буйлап ашыга! Инде янә бәйрәмнәреңне уздыр, Яһүдә, биргән нәзерләреңне үтә. Синең җиреңә залим бүтән аяк басмас: ул инде тәмам юк ителгән!
Ата-бабаларыгызга: „Үтермә! Кеше үтерүче хөкем ителүгә лаек“, – диелгәнне сез ишеттегез.
„Зина кылма“, – дип әйтелгәнне сез ишеттегез.
Раббы Аллагызга нәзер әйткәнсез икән, кичектермичә үтәгез, чөнки Раббы Аллагыз аның һичшиксез үтәлүен таләп итәр, әгәр үтәмисез икән, гаепле булырсыз.
Ә берәр нәрсәне үз теләгегез белән Раббы Аллагызга нәзер итеп әйткәнсез икән, шуны, вәгъдә иткәнегезчә, төгәл үтәгез.
Раббы Аллагыздан куркып, Аны хөрмәтләгез, бары Аңа гына хезмәт итегез, бары Аның исеме белән генә ант итегез.
фәхешләр, ирләр белән җенси мөнәсәбәткә керүче ирләр, кеше урлаучылар, ялганчылар, ялган шаһитлар һәм төпле тәгълиматка каршы килгән башка һәммәсе өчен чыгарылган.