Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Маттай 5:22 - Изге Язма

22 Ә Мин сезгә әйтәм: туганына ачу тотучы хөкем ителүгә лаек, туганына: „Яраксыз“, – дип әйтүче исә Югары киңәшмә алдында җавапка тартылуга, ә инде „Ахмак“, – дип әйтүче җәһәннәм утына лаек.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Маттай 5:22
93 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Аталарының Йосыфны үзләренә караганда артыграк яратуын күргәч, Исраилнең өлкән угыллары Йосыфка нәфрәт белән карый башладылар, хәтта аның белән дустанә сөйләшмәс булдылар.


Агалары Йосыфка: – Син безнең өстән хаким булмакчы, безне үзеңә буйсындырмакчымы?! – дип ризасызлык белдерделәр. Күргән төше, сөйләгән сүзләре өчен Йосыфны тагы да ныграк күрәлмый башладылар.


– Кит биредән, кит, катыйль, адәм актыгы! – дип кычкыруында булды ул. –


Давыт үз йортына фатиха күндерергә дип әйләнеп кайткач, Шаул кызы Микәл аның каршына чыгып: – Юләр бер адәм кебек, хезмәтчеләренең кол хатын-кызлары алдында чишенеп, Исраил патшасы бүген әнә ничек дан казанды! – диде.


Изрегыллы Наботның «Ата-бабаларымның мирас җирен сиңа бирмим мин» дигән сүзләреннән соң Ахаб, ачуыннан кайнап, караңгы чырай белән өенә кайтып китте. Өендә ул ашап-эчеп тормады, урын өстенә менеп ятты да йөзен читкә борды.


Асаның гаиптән хәбәр бирүчегә ачуы чыгып, ул аны зинданга япты, чөнки аның сүзләре патшаны тәмам ярсыткан иде. Шул көннәрдә халык арасыннан да кайберәүләр Асадан бик нык җәбер күрде.


Яһүдә җирендәге бөтен ныгытылган калаларда хөкемчеләр билгеләп, аларга ул:


түрә булган кешеләргә: – Чит халыкларга коллыкка сатылган яһүди кардәшләребезне без мөмкин булганча йолып алырга тырыштык. Ә сез менә үз кардәшләрегезне сатып җибәрәсез! Инде аларны яңадан сатып алыйкмы?! – дидем. Алар дәшмәделәр, ни дип тә җавап бирмәделәр.


Яуга кузгалган көнне халкың сиңа үз теләге белән кушылыр; изге киемнәргә төренеп, яшь яугирләрең синең янга иртәнге чык кебек тупланыр.


И Раббы, Синең йортыңда кунак булырга кем лаек? Мөкатдәс тавыңда яшәргә кемнең хакы бар?


Синең мәрхәмәтең һәрчак күз алдымда, мин Сиңа һәрчак тугрылык саклыймын.


Ут булып яна эчләрем, тәнемдә сау җирем калмады.


Чөнки урман җәнлекләре барысы Минеке, меңләгән тауларда утлап йөри торган хайваннар да Минеке.


Ихи-хи-хи, дип миннән көлүчеләр, рисвай калып, кире борылсыннар.


И Раббы Аллам! Әгәр мин ялгыш гамәл кылган булсам: кулларымны хаксыз эшкә сузсам, дус кешемә яманлык эшләсәм, дошманыма сәбәпсез явызлык тели калсам,


Зирәк кеше яманлыктан курка һәм аңардан кача, ахмак кешегә исә дуамаллык һәм мин-минлек хас.


Акылсызның сүзләре җәнҗал куптарыр һәм кыйналуга сәбәп булыр.


Байлыкны хәрәм юл белән тапкан кеше – үзе салмаган йомырка өстендә утырган көртлек кебек. Мондый адәм, гомер юлының яртысын узгач, байлыгыннан колак кагачак һәм, ахыр чиктә, ахмак булып калачак».


Сәбәпсезгә миңа нәфрәтләнгән дошманнарым мине кош тоткан кеби тотмак булды.


Ачуыннан ярсыган Нәбухаднессар шундук Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүне китерергә боерды. Әлеге ирләрне патша каршына китереп бастыргач,


Шушы сүзләрне ишетүгә, Нәбухаднессарның, Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүгә бик нык ачуы чыгып, чырайлары караңгыланды, һәм ул, мичне гадәттәгегә караганда җиде тапкыр катырак ягарга кушып,


Туганың Ягъкубка кылган золым өчен син, хурлыкка калып, тәмам юкка чыгарсың.


Туганың бәхетсезлегеннән көлергә, Яһүдә халкы һәлак булган көнне сөенергә, аларга каза килгәндә, авыз ерып шатланмаска иде сиңа.


Кешеләрдән сакланыгыз. Алар сезне мәхкәмәләргә тапшырып хөкем итәрләр, гыйбадәтханәләрендә камчыларлар.


Бәдәнне үтереп тә, җанны үтерә алмаучылардан курыкмагыз. Күбрәк җанны да, бәдәнне дә җәһәннәмдә һәлак итүче Аллаһыдан куркыгыз!


Моны фарисейлар ишетеп: – Җеннәр башлыгы Белзебул ярдәме белән генә Ул җеннәрне куып чыгара, – диделәр.


Петер сөйләгән вакытта, балкып торган болыт төшеп, аларны каплады. Болыт эченнән: «Бу Минем сөекле Углымдыр, Ул – Минем куанычым. Аны тыңлагыз!» дигән өн килеп иреште.


Шуннан соң Аның янына Петер килеп: – Хакимем, туганым миңа каршы гөнаһ кылса, ничә тапкыр кичерергә тиешмен? Җиде тапкырмы?!


Әгәр туганыгызны ихлас күңелдән кичермәсәгез, Күктәге Атам да сезнең белән шулай эшләячәк.


Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Тик берәүне генә булса да үзегез тоткан иманга китерер өчен, сез диңгезләр һәм коры җирләр аша үтәсез. Ә инде берәрсен китерсәгез, аны, үзегезгә караганда да, җәһәннәмгә икеләтә лаеклы итәсез.


Сез – еланнар һәм елан токымы! Сез җәһәннәм хөкеменнән ничек качарга уйлыйсыз?


Аннан соң Ул сул ягында торучыларга әйтер: «Китегез янымнан, ләгънәт төшкәннәр! Иблискә һәм фәрештәләренә билгеләп куелган мәңгелек утка барыгыз!


Ә баш руханилар һәм бөтен Югары киңәшмә, Гайсәне үтертү өчен, Аңа каршы ялган шаһитлык эзләде.


Күктән: – Бу – Минем сөекле Углым, Ул – Минем куанычым, – дигән тавыш килде.


Ә Мин әйтәм: бөтенләй дә ант итмә! Күк белән дә ант итмә, чөнки ул – Аллаһының тәхете.


Ә Мин сезгә әйтәм: дошманнарыгызны яратыгыз һәм сезне эзәрлекләүчеләр өчен дога кылыгыз.


Ә баш руханилар һәм бөтен Югары киңәшмә Гайсәне үлем җәзасына хөкем итәр өчен, Аңа каршы шаһитлык эзләде, әмма гаепләрдәй һичнәрсә таба алмады.


Баш руханилар, өлкәннәр, канун белгечләре һәм бөтен Югары киңәшмә, иртәдән үк киңәшләшеп, Гайсәне бәйләделәр һәм, Пилат янына алып китеп, аңа тапшырдылар.


Кемнән куркырга кирәклеген әйтәм Мин хәзер: үтергәннән соң кешене җәһәннәмгә ташларга кодрәте булган Аллаһыдан куркыгыз; әйе, сезгә әйтәм, менә Аңардан куркыгыз!


Таң аткач, халык өлкәннәре, баш руханилар һәм канун белгечләре Югары киңәшмәгә җыелдылар һәм, Гайсәне җыелыш алдына китереп бастырып,


Шунда баш руханилар һәм фарисейлар киңәшмә җыйдылар. – Безгә нәрсә эшләргә? – диделәр алар. – Бу Кеше күп могҗизалы гамәлләр күрсәтә.


Аларның Канунындагы: «Алар Миңа бер сәбәпсезгә нәфрәтләнделәр» дигән сүзләр тормышка ашсын өчен бу шулай булды.


– Сиңа җен кагылдымы әллә? Кем Сине үтерергә йөри?! – диде халык.


Моңа яһүдиләр: – Син самареяле, эчеңдә җен бар, әллә бу дөрес түгелме? – диделәр.


Шулай бер көнне кайбер фәлсәфәчеләр – эпикүрчеләр һәм стоачылар – Паул белән бәхәскә керделәр. Ул аларга Гайсә һәм үледән терелү турындагы Яхшы хәбәрне сөйләгәнгә күрә, фәлсәфәчеләрнең кайберләре: «Бу тел бистәсе нәрсә әйтергә тели?» – диделәр, ә икенчеләре: «Ул чит илаһлар турында вәгазьли булса кирәк», – диделәр.


Икенче көнне, яһүдиләрнең Паулны нәрсә өчен гаепләүләрен төгәл белергә теләп, гаскәриләр башлыгы аның богауларын салдырды. Ул баш руханиларга, Югары киңәшмә әгъзаларының барысына җыелырга әмер бирде һәм Паулны алар алдына алып кереп бастырды.


Югары киңәшмә әгъзаларына карап, Паул: – Туганнар! – диде. – Бүгенге көнгә кадәр Аллаһы каршында саф вөҗдан белән яшәдем.


Мондагы ул кешеләр югары киңәшмә алдында торган вакытымда миндә нинди явызлык тапканнарын әйтсеннәр.


аларга Югары киңәшмәдән чыгып торырга әмер бирделәр.


Рәсүлләр шулай эшләделәр: иртә таңнан Аллаһы йортына килеп өйрәтә башладылар. Ә олуг рухани һәм аның ярдәмчеләре, Исраил халкының өлкәннәрен чакырып, Югары киңәшмә җыйдылар. Рәсүлләрне алып килү өчен, хезмәтчеләрен зинданга җибәрделәр,


Килеп җиткәч, аларны Киңәшмә алдына бастырып куйдылар һәм олуг рухани:


Халыкны, өлкәннәрне һәм канун белгечләрен Эстефәнгә каршы котыртып, аңа ташландылар һәм Югары киңәшмә каршына тотып алып киттеләр.


Киңәшмәдә утыручы барлык кешеләр Эстефәнгә карадылар. Аның йөзе аларга фәрештәнекенә охшаш кебек тоелды.


Исраил халкына: «Аллаһы сезнең өчен кардәшләрегез арасыннан миңа охшаш Пәйгамбәр сайлап куячак», – дип әйтүче дә – шул Муса.


Бер-берегезне туганнарча, эчкерсез яратыгыз, бер-берегезне уздырырга тырышып ихтирам итегез.


караклар, комсызлар, эчкечеләр, яман теллеләр, талаучылар – берсе дә Аллаһы Патшалыгына ия була алмаячаклар.


Имандаш белән имандаш дәгъвалаша, өстәвенә бу – имансызлар алдында эшләнелә!


Чөнки җирегездә мохтаҗлар һәрвакыт булыр; шунлыктан мин сезгә кушам: ярлы һәм мохтаҗ кардәшегезгә кулыгыз юмарт булсын.


Раббы Аллагыз сезгә бирәчәк бар урында, халыкны гадел хөкем итсеннәр өчен, һәр ыругка хөкемчеләр һәм җитәкчеләр куегыз.


Мондый очракларда берегез дә үзенә файда эзләп, имандашына каршы явызлык кылмасын, чөнки андый эшләр кылган һәр кеше Хаким тарафыннан җәзага тартылачак. Без сезгә бу турыда кисәтү ясап әйткән идек инде.


Аларны шулай ук беркемне дә яманламаска, бәйләнчек булмаска, әмма бар кешеләргә карата һәрнәрсәдә басынкылык күрсәтеп, йомшак күңелле булырга өйрәт.


Карагыз аны, үзегезгә Сөйләүчене кире какмагыз. Җирдә сөйләгән чагында кешеләр Аны тыңлаудан баш тартканнары өчен җәзасыз калмаган икән, күкләрдән кисәткәндә, Аңардан баш тартсак, без тагын да зуррак җәзага дучар булачакбыз.


камиллеккә ирешкәннән соң, Үзенә тыңлаучан булган һәркем өчен мәңгелек котылу чыганагы булды.


Әй, син, төпсез кеше! Иманның гамәлдән башка файдасыз булуына дәлилләр телисеңме?


Тел дә – ут. Тәнебезнең әгъзалары арасында ул – яманлык дөньясы. Ул бөтен тәнебезне нәҗесли һәм тормышыбыз агышында янгын чыгара. Аның үзен исә җәһәннәм уты кабызып җибәрә.


Мыскыл ителгән вакытта Ул Үзе мыскыл итмәде, газап чиккәндә янап куркытмады, Үзен гадел Хөкем итүчегә тапшырды.


Яманлыкка яманлык белән яки ачулы сүзләргә ачулану белән җавап кайтармагыз. Киресенчә, фатиха бирегез, чөнки сез фатиха кабул итәргә чакырылдыгыз.


Кем дә кем үзен яктылыкта дисә, әмма имандашына нәфрәтләнсә, ул һаман караңгылыкта була.


Аллаһы һәм иблис балалары болай аерылып таныла: хаклык кылмаучы, шулай ук үзенең имандашын яратмаучы Аллаһыдан түгел.


Әгәр берәү имандашының үлемгә китерми торган гөнаһ кылуын күрә икән, дога кылсын һәм Аллаһы аның имандашына тормыш бирәчәк. Моны мин үлемгә китерми торган гөнаһ кылучылар хакында әйтәм. Үлемгә китерә торган гөнаһ бар: мондый гөнаһ өчен дога кылыгыз дип әйтмим.


Җитәкче фәрештә Микәил дә, Мусаның гәүдәсе хакында иблис белән бәхәсләшкәндә, хурлап һәм хөкем итеп әйтергә батырчылык итмәгән, бәлки: «Сине Раббы шелтәләсен», – дигән.


Үлем һәм үлеләр дөньясы утлы күлгә ыргытылдылар. Бу утлы күл – икенче үлем.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ