21 Ата-бабаларыгызга: „Үтермә! Кеше үтерүче хөкем ителүгә лаек“, – диелгәнне сез ишеттегез.
– Әүвәл заманда: «Киңәш кирәк булса, Әбелгә килегез, җавапны шунда табарсыз», – дип әйтә торганнар иде.
Яһүдә җирендәге бөтен ныгытылган калаларда хөкемчеләр билгеләп, аларга ул:
Кеше үтермә.
Ул шәһәрләр, үч алучыдан саклану өчен, сыену урыны булачак. Шул рәвешле, җәмәгатьчелек үзенең хөкемен чыгарганчы, кеше үтерүче исән калачак.
„Зина кылма“, – дип әйтелгәнне сез ишеттегез.
Ата-бабаларга: „Ялган ант итмә! Раббы каршында биргән антыңны үтә“, – дип әйтелгәнне дә сез ишеттегез.
Сез „Күзгә – күз“ һәм „тешкә – теш“ диелгәнне ишеттегез.
„Якыныңны ярат, дошманыңа нәфрәтлән!“ – дип әйтелгәнне ишеттегез.
Раббы Аллагыз сезгә бирәчәк бар урында, халыкны гадел хөкем итсеннәр өчен, һәр ыругка хөкемчеләр һәм җитәкчеләр куегыз.
Үзенең имандашына нәфрәтләнүче һәркем кеше үтерүче була. Кеше үтерүченең мәңгелек тормышы булмаганын сез беләсез.