19 – Миңа иярегез! Мин сезне кеше аулаучы итәрмен! – диде аларга Гайсә.
Аннары Гайсә шәкертләренә болай диде: – Минем арттан барырга теләгән кеше үз-үзеннән баш тартып, хачын күтәрсен дә Миңа иярсен.
– Камил булырга теләсәң, бар да, булган милкеңне сатып, фәкыйрьләргә өләш. Шулай эшләсәң, күктәге хәзинәгә ия булырсың. Аннары яныма кил дә Миңа ияр, – диде Гайсә.
Гәлиләя күле яныннан үтеп барганда, Гайсә бертуган кардәшләрнең – Петер дип аталган Шимун һәм Әндринең – күлгә ятьмә салуларын күрде. Алар балыкчылар иде.
Алар шунда ук, ятьмәләрен калдырып, Аңа иярделәр.
Ләкин Гайсә аңа: – Миңа ияр! Үлеләрне үле булганнар үзләре күмсен, – диде.
Шул урыннан китеп барганда, Гайсә салым җыя торган урында утыручы Маттай исемле кешене күрде һәм: – Миңа ияр! – диде. Маттай, торып, артыннан китте.
Салым җыя торган урында утыручы Һалфай углы Леви яныннан үтеп барышлый Ул аңа: – Миңа ияр! – диде. Леви, торып, Аның артыннан китте.
Шуннан Гайсә ул йорттан чыгып китте. Салым җыя торган урынга җиткәч, Ул шунда утырып торган Леви атлы салым җыючыны күрде. – Миңа ияр! – диде Ул аңа.
Икенче берәүгә Гайсә: – Миңа ияр! – диде. Теге кеше исә: – Әфәндем! Өемә кайтып, әүвәл атамны күмеп килергә рөхсәт ит, – диде.
Икенче көнне Гайсә Гәлиләягә барырга булды. Әндри белән Петер кебек үк, Бәйт-Сайда шәһәреннән булган Филипне очратты һәм аңа: – Минем артымнан бар, – диде.
Кем Миңа хезмәт итә, ул Миңа иярсен. Мин кайда булсам, Минем хезмәтчем дә шунда булыр. Миңа хезмәт итүчегә Атам ихтирам күрсәтер.
Гайсә аңа: – Мин килгәнгә кадәр аның яшәвен теләсәм дә, анда синең ни эшең бар? Син Минем артымнан бар, – диде.
Ярый, мин үзем сезгә йөк булмадым да, ди. Ләкин хәйләкәрлегем белән алдап, сезне үз кулыма алдыммы әллә?!