4 Сакчылар куркуларыннан калтырап, үледәй катып калдылар.
калтырау һәм курку биләп алды мине, сөякләремә кадәр курку үтеп керде.
Малларына ышанып яшәгән, байлыклары белән мактанучыларның гөнаһ эшләре мине төрле яктан сырып алганда – шундый афәтле көннәрдә – нигә әле миңа куркып калырга?!
Әлеге күренеш бары тик миңа – Даниилга гына иңде, янәшәмдәге кешеләр исә аны күрмәде, әмма аларны бик каты курку биләп алып, кайсы кая яшеренергә ашыкты.
Хатыннар киткәч, кайбер сакчылар, шәһәргә барып, баш руханиларга булган бөтен хәлне сөйләп бирделәр.
Аның килүе яшендәй, ә киемнәре кар кебек ак иде.
Фәрештә исә хатыннарга болай диде: – Курыкмагыз! Мин хачка кадакланган Гайсәне эзләвегезне беләм.
Каравылчы ут сорап алды да бүлмә эченә йөгереп керде һәм, калтыранып, Паул белән Силас алдына егылды.
Мин Аны күргәч, үле кешедәй, аяклары алдына егылдым. Ул исә Үзенең уң кулын миңа тидереп, болай диде: «Курыкма! Мин – Беренче һәм Соңгы,