46 Ә сәгать өчләр тирәсендә Гайсә: – Эли, Эли, лема сабахтани? – дип каты итеп кычкырып җибәрде. (Бу «Әй Аллам, Аллам! Нигә ташладың Син Мине?» дигәнне аңлата.)
Раббы – минем көтүчем, Ул мине мохтаҗлыкта калдырмас.
Барча патшалар сәҗдә кылсын каршысында, барча кавемнәр аңа коллык итсен.
Раббы аңа газап-сызланулар җибәрергә хәл кылды, кыйналуга дучар итте. Әгәр дә Син, Раббы, аның җанын гаеп йолу корбаны итсәң, ул үзенең токымын күрәчәк, озак яшәячәк, аның аша Раббы ихтыяры тормышка ашачак.
Берегезнең дә күңеле эремиме, янәшәмнән узучылар?! Күз салыгыз һәм күрегез: ачуы ярсыган көнне Раббы мине дучар иткән, мин тарыган газап сыман, тагын берәр газап бармы икән?!
Анда торучыларның кайберләре, сүзләрен ишетеп: – Ильясны чакыра, – диделәр.
Ә сәгать өчтә Гайсә: – Элои, Элои, лема сабахтани? – дип, каты итеп кычкырып җибәрде (бу сүзләр «Әй Аллам, Аллам! Ник ташладың Син Мине?» дигәнне аңлата).
Гайсә шунда: – Атам! Рухымны Синең кулыңа тапшырам, – дип, каты итеп кычкырды һәм шул сүзләрдән соң җан бирде.
Җирдә яшәгән чагында Гайсә, күз яшьләре белән кычкырып елап, Үзен үлемнән коткара алачак Аллаһыга дога кылды һәм ялварды, Аллаһы ихтыярына тирән ихтирам белән буйсынганга, Аның ялваруы Аллаһыга барып иреште.