56 Әмма болар һәммәсе пәйгамбәрләрнең язганнары гамәлгә ашсын өчен булды. Шулвакыт барлык шәкертләре Аны калдырып качып киттеләр.
Синең белән хатын-кыз арасына, синең токымың белән аның нәселе арасына дошманлык җебе сузармын. Аның нәселе башыңны сугып ярыр, син исә аны үкчәсеннән чагарсың».
Үз колымның сүзен раслыйм, Үз илчеләрем әйткәнне тормышка ашырам, Иерусалим турында: „Анда кешеләр китереп урнаштырырмын“, – дим, Яһүдә калалары турында: „Алар яңадан төзелер, хәрабәдән калкып чыгар“, – дим,
Тормышыбыз сулышы – башына май сөртелгән, Раббы куйган патшабыз – алар тозагына эләкте. Ә без патша турында: «Халыклар арасында аның күләгәсендә яшәрбез», – дигән идек.
Җинаятьләрне туктату, гөнаһ һәм гаеп эшләрдән арыну өчен, мәңгелек хаклык-дөреслек урнаштыру, иңгән вәхинең дә, пәйгамбәрнең хаклыгын да раслау, Иң изге бүлмәне май сөртеп изгеләштерү өчен, синең халкыңа һәм синең изге шәһәреңә җитмеш тапкыр җидешәр ел вакыт билгеләнде.
Алтмыш ике тапкыр җидешәр ел үтүгә, май сөртелгән затның гомере киселер һәм аның бернәрсәсе дә калмас. Шуннан соң илгә ябырылган бер хакимнең халкы шәһәрне һәм Изге йортны җимерер. Моның азагы су ташу кебек башланачак; алдан билгеләп куелган шушы вәйранлык сугыш беткәнче дәвам итәчәк.
«И кылыч, якын күргән көтүчем өстенә күтәрел! – дип белдерә Күкләр Хуҗасы Раббы. – Көтүчене үтер, һәм сарыклар таралышыр, шунда Мин саклаучысыз калган бәрәннәргә каршы кулымны күтәрермен.
Гайсә болай диде: – Ә сез Изге язмада: «Төзүчеләр яраксыз дип тапкан таш иң мөһим почмак ташына әйләнде. Раббы тарафыннан кылынды бу, һәм безнең күзләр өчен могҗизадыр», – дигәнне укымадыгызмыни?
Изге язмада язылганча, Адәм Углы китә. Әмма Адәм Углына хыянәт иткән кешегә – ни кайгы! Ул кеше бөтенләй дә тумаса, аның өчен яхшырак булыр иде!
Шунда Гайсә аларга: – Изге язмада: «Көтүчене сугып егармын һәм сарыклар таралышыр», – дип язылганча, сез барыгыз да бу төндә Миннән баш тартырсыз.
Әмма ул вакытта Изге язмаларда болар булырга тиеш дип язылганнар ничек гамәлгә ашсын? – дип әйтте.
Менә вакыт җитә һәм җитте дә инде: сез таралып, һәрберегез үз өйләренә китәчәк. Сез Мине ялгыз калдырачаксыз. Ләкин Мин ялгыз түгел, чөнки Ата Минем белән.
– Имандашларым, – дип сүз башлады ул. – Изге Рух Яһүдә хакында Давыт аркылы алдан әйткән. Изге язмадагы ул сүзләр тормышка ашырга тиеш иде. Гайсәне кулга алырга килгән кешеләрне Яһүдә алып килгән булган.
Аллаһының алдан билгеләнгән максаты һәм алдан белеп торуы белән сезнең карамакка бирелгән шушы Кешене канунсызлар кулы белән хачка кадаклап үтердегез.
Үземне беренче тапкыр яклаган вакытта минем белән беркем дә юк иде, барысы да мине калдырып китте. Бу аларга гаеп булып саналмасын!