46 Торыгыз, киттек! Күрегез, Миңа хыянәт итүче килә, – дип әйтте.
Шуннан соң, шәкертләре янына әйләнеп килеп, аларга: – Сез һаман йоклыйсызмы, ял итәсезме? Менә Адәм Углы гөнаһлылар кулына тапшырылачак вакыт җитте.
Гайсә әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертнең берсе – Яһүдә килеп чыкты. Аның белән бергә баш руханилар, өлкәннәр җибәргән күп санлы халык төркеме кылычлар һәм чукмарлар күтәреп килделәр.
Торыгыз, киттек! Күрегез, Миңа хыянәт итүче килә.
Әмма Мин авыр сынаулар үтәргә тиешмен; һәм шул сынауларның бетүен интегеп көтәм!
– Газапларга дучар ителгәнче, Котылу бәйрәме табынында сезнең белән утырып ашарга шундый теләгән идем! – диде аларга Гайсә. –
Әмма Миңа хыянәт итүченең кулы Минем кулым белән бергә шушы өстәлдәдер.
Күкләргә алыныр вакыты якынлашкач, Гайсә Иерусалимгә барырга җыенып юлга чыкты.
Әмма дөнья белсен: Мин Атаны яратам һәм, Ата Миңа нәрсә боерган булса, шуны башкарам. Торыгыз, моннан китик, – диде.
Шул вакыт Петер, артына әйләнеп карагач, артларыннан Гайсәнең яраткан шәкерте килгәнне күрде. Бу – кичке аш вакытында Гайсәнең күкрәгенә терәлеп диярлек утырган, «Хакимем! Сиңа кем хыянәт итәчәк?» дип сораган шәкерт иде.
Әмма Паул: – Нәрсә эшлисез сез? Ник елыйсыз һәм йөрәгемне телгәлисез? Мин Хакимебез Гайсә исеме хакына Иерусалимдә тоткын булырга гына түгел, үләргә дә әзермен, – дип җавап бирде.
Пелешет баһадиры, урыныннан кузгалып, Давытка таба якыная башлагач, Давыт пелештиләр сафына таба – Галиатка каршы йөгерде.