30 Мәдхия җырлаганнан соң, алар Зәйтүн тавына киттеләр.
Алар Иерусалимгә якынлашып, Зәйтүн-тау янындагы Бәйт-Фәги авылына килгәч, Гайсә ике шәкертен җибәрде
Сезгә әйтәм: бүгеннән алып, Атам Патшалыгында сезнең белән бергә яңа шәраб эчәр көн җитми торып, Мин инде йөзем шәрабы эчмәячәкмен, – диде.
Көндезләрен Гайсә Аллаһы йортында халыкка гыйлем бирде, ә кич җитүгә, Зәйтүн тавына китеп, төннәрен шунда үткәрде.
Гайсә шунда Петергә: – Шимун, Шимун! Менә шайтан сезне бодай җилгәргән кебек җилгәрергә рөхсәт алды, – диде. –
Гайсә, өеннән чыгып, гадәтенчә Зәйтүн тавына юнәлде; Аның артыннан шәкертләре дә иярде.
Әмма дөнья белсен: Мин Атаны яратам һәм, Ата Миңа нәрсә боерган булса, шуны башкарам. Торыгыз, моннан китик, – диде.