27 Аннары касәне алды һәм, шөкрана кылып, аларга сузды һәм: – Шуңардан эчегез. Барыгыз да эчегез.
Килдем мин үз бакчама, сеңлем-кәләшем, мирра белән хуш исле үләннәр җыйдым, кәрәзле балдан авыз иттем, сөтемне дә, шәрабымны да эчтем. И дусларым, ашагыз! Эчегез, гашыйклар, туйганчы эчегез!
Уйладым мин: «Менәрмен, – дидем, – хөрмә агачына, тотынырмын, – дидем, – җимеш тәлгәшенә; йөзем тәлгәшләре кебек тулышып торсын күкрәкләрең, алма исе килеп торсын сулышыңнан».
Күкләр Хуҗасы Раббы Сион тавында барлык халыклар өчен тәмле-тәмле ашамлыклардан, иң яхшы шәраблардан табын корачак; анда туклыклы ризыклар һәм иң яхшы, сөзелгән шәраблар булачак.
Раббы болай ди: «Әй сусаганнар, һәммәгез су янына килегез! Көмешегез булмаганнар, килегез, ризык алып ашагыз, килегез, көмеш түләмичә, бушлай гына шәраб вә сөт алыгыз!
җиде икмәкне һәм балыкларны алып, шөкрана кылгач, аларны сындыргалады һәм шәкертләренә бирде, ә шәкертләре халыкка өләште.
Ашап утырганда, Гайсә икмәк алып шөкрана кылды һәм аны, сындырып, шәкертләренә бирде. – Алып ашагыз, бу Минем тәнемдер, – диде Ул.
Бу, гөнаһлар кичерелсен дип, күпләр өчен түгелә торган канымдыр. Бу кан Аллаһы килешүен раслый.
Аштан соң Гайсә янә касәне алып: – Менә бу касә сезнең хакка түгелә торган каным белән расланган яңа килешүдер, – диде. –
Без рәхмәт белдергән шөкрана касәсе безне Мәсих канына катнаштырмыймы? Сындырып алган икмәбегез безне Мәсих тәненә катнаштырмыймы?
Кеше башта үз-үзен сынарга тиеш, аннан соң гына бу икмәкне ашый һәм бу касәдән эчә ала.