15 – Әгәр сезгә Гайсәне тапшырсам, миңа нәрсә бирерсез? – диде. Алар аңа утыз көмеш тәңкә санап бирделәр.
Яһүдә, адымнарын хатынга таба юнәлтеп, аның үз килене икәнен һич абайламыйча: – Мин синең белән йокларга телим, – диде. Хатын: – Синең белән йокласам, миңа нәрсә бирәсең? – дип сорады.
Әгәр үгез ир-ат яки хатын-кыз затыннан берәр колны сөзеп үтерсә, үгез хуҗасы кол хуҗасына утыз шәкыл көмеш бирергә, ә үгез ташлар атып үтерелергә тиеш.
Һич туя белмәгән комсыз этләр бу! Алар – акылсыз көтүчеләр: һәркем үз юлыннан атлый, үз җаен кайгырта.
хатын-кыз өчен утыз шәкыл көмеш бирсен.
Көрәшче Шимун һәм Гайсәгә хыянәт итәчәк Яһүдә Искариот.
Шушы вакыттан алып, ул, Гайсәне аларның кулларына тапшырыр өчен җай чыкканны көтеп йөри башлады.
Ә Яһүдә хәрәм акчага җир сатып алган, шул җирдә егылып, аның эче ярылган һәм барлык эчке әгъзалары тышка агып чыккан.
эчкече, сугыш чукмары, байлыкка комсыз түгел, йомшак күңелле, татулык сөюче булырга,
Бу ялган өйрәтүчеләр, комсызланып, үзләре уйлап чыгарган риваятьләре ярдәмендә сездән файдаланырлар. Аларны күптәннән хөкем сагалый, аларның һәлакәте котылгысыз.
Пелешет түрәләре, әлеге Далила янына килеп: – Сорашып бел әле: ничек итеп бу Шимшон шулай көчле икән? Сәбәбе нидә икән? Ни рәвешле аны җиңәргә – аяк-кулына бау салырга һәм буйсынырга мәҗбүр итәргә икән? Моның өчен без сиңа һәркайсыбыз бер мең дә берәр йөз шәкыл көмеш бирер идек, – диделәр.
– Минем йортымда кал, – ди аңа Михә, – рухани, атам урынына киңәшче булырсың. Мин сиңа бер елга ун шәкыл көмеш түләрмен, аңардан тыш, өс-башыңны һәм тамагыңны кайгыртырмын.