5 Кияү тоткарланганлыктан, кызлар йокымсырый башлаган һәм йоклап та киткәннәр.
Төне буе эзләдем мин ятагымда җан сөйгәнемне, эзләдем, тик тапмадым мәгъшукымны.
Йоклыймын мин, әмма минем йөрәгем уяу. Әнә, мәгъшукымның ишек шакыган тавышын ишетәм: «Ач ишегеңне, сеңлем, сөеклем, күгәрченем минем, аппагым! Юкса, чәчләрем минем төнге чыкка чыланган, чигә бөдрәләрем дымланган».
Мин бит инде чишенгән, киемнәремне хәзер ничекләр кире киим? Аякларымны юганмын, хәзер аны ничекләр тапландырыйм?
Чөнки әлеге вәхи киләчәктәге билгеле бер вакытка карый, һәм бу вакытның якынлашып килүе турында сөйли, алдамый; тиз генә гамәлгә ашмаса да көт син аны – һичшиксез киләчәк ул, тоткарланмаячак».
Ләкин ул хезмәтче начар булса һәм: «Хуҗам тиз кайтмас әле», – дип уйлап,
Күп вакыт үткәннән соң, хезмәтчеләрнең хуҗалары әйләнеп кайткан һәм алардан хисаплашуларын таләп иткән.
Акыллылары исә яктырткычлар белән бергә чүлмәкләрдә май да алганнар.
Төн уртасында: «Кияү килә, аны каршыларга чыгыгыз!» – дип кычкырган тавыш ишетелгән.
Гайсә шәкертләре янына әйләнеп килгәндә, аларның йоклап ятуын күрде. – Ничек сез Минем белән бергә бер сәгать тә уяу утыра алмадыгыз? – диде Ул Петергә. –
Әйләнеп килгәч, аларның тагын йоклауларын күрде: күзләрен йокы баскан иде.
Халык, Аллаһы йортында Зәкәриянең тоткарлануына аптырап, аны көтә бирде.
Ә инде шул хезмәтче: «Хуҗам тиз кайтмас әле», – дип уйлап, хезмәтче ирләрне, хатыннарны кыйнаса, ашап-эчә һәм исерә калса,
Сезгә әйтәм: Ул һичбер тоткарлыксыз якларга килер. Әмма Адәм Углы, килгәч, җир йөзендә иман табармы?
Шуннан соң Ул халыкка менә шушы гыйбрәтле хикәяне сөйләде: – Бер кеше йөзем бакчасы утырткан һәм аны йөзем үстерүчеләргә куллану өчен биреп, озак елларга чит якларга китеп барган.
Боларның барысын да эшләгез, чөнки сез нинди заманда яшәвегезне беләсез. Инде безнең йокыдан уяну сәгате җитеп килә, чөнки иманга килгән вакытыбыздан котылуыбыз якынрак хәзер.
яктылык ачык күрсәткән һәммә нәрсә үзе яктылык була. Шуңа күрә: «Йоклаучы, уян! Үледән терел! Һәм Мәсих сине балкытыр», – дип әйтелә.
Аек һәм уяу булыгыз, дошманыгыз иблис, кемне дә булса йотып җибәрү өчен, арысландай акырып эзләнеп йөри.
Тик Мин килгәнгә кадәр үзегездә булганны тотып торыгыз.