37 Нух көннәрендә ничек булса, Адәм Углы килгән вакытта да шулай булачак.
Раббы күңеленә фәкать Нух кына хуш килде.
Адәм Углы Атасының балкып торган шөһрәте һәм Үз фәрештәләре белән килер дә һәркемгә гамәленчә бирер.
Чөнки Адәм Углының килүе күкне көнчыгыштан көнбатышка кадәр яшен ярып үткән кебек булыр.
Гайсә Үзе генә Зәйтүн тавында утырганда, янына шәкертләре килде. – Әйт әле безгә: бу хәлләр кайчан булыр икән? Без Синең килүеңне һәм бу дөньяның бетәчәген нинди билге аша беләчәкбез? – дип сорадылар алар.
Шулвакыт Адәм Углының билгесе күренер, Аның күк болытлары өстендә кодрәт вә дан белән килүен күреп, җирнең бөтен халыклары кычкырып, бик нык кайгырырлар.
Туфан килеп, барын да агызып киткәнгә кадәр, алар нәрсә буласын аңламаганнар. Адәм Углы килгән вакытта да нәкъ шулай булачак.
Әле күрергә мөмкин булмаган нәрсәләр турында Аллаһыдан кисәтү алган Нух, иман аркасында Аңа буйсынып, гаиләсен коткару өчен, көймә төзегән. Аның иманы дөньяны хөкем иткән, һәм ул иман белән килә торган хаклык варисы булган.
Аллаһы, тәкъва тормышны вәгазьләүче Нух белән җиде кешедән кала, борынгы җиһанны да аямаган: имансызлар өстенә туфан китерткән.
Сүз аркылы су, туфан суы белән борынгы дөнья юк ителгән.