31 Адәм Углы фәрештәләрен көчле быргы тавышы белән җибәрер. Алар дөньяның дүрт тарафыннан, җирнең бер читеннән башлап икенче читенә кадәр Аның сайланганнарын җыярлар.
Аллаһы ялгызакларны йорт-гаиләле итә, тоткыннарны арындырып иреккә чыгара, ә гыйсъянчылар эссе чүлдә кала бирә.
Юксыл-көчсезнең, ятимнең дәгъвасын яклагыз, мазлумның, фәкыйрьнең хакын даулагыз!
Өченче көнне иртән тауга куе болыт төште, күк күкрәп, яшен яшьнәде һәм быргының колак яргыч тавышы ишетелде – стандагы халык курка калды.
Халыкларга байрак күтәрер Ул, Исраилдән сөрелгәннәрне бергә туплар, куып таратылган Яһүдә кешеләрен дөньяның дүрт тарафыннан җыеп алыр.
Алар ерак илдән, күк читеннән үк килә: Раббы Үзенең газаплый торган коралы белән бөтен җир йөзен тар-мар итәчәк!
Ул көнне, бөек быргы кычкырткач, Ашшур җирендә югалып калганнар һәм Мисыр җиренә куылганнар, кайтып, Иерусалимдәге изге тауда Раббыга сәҗдә кылачак.
Әй сез, диңгезчеләр һәм диңгездәге бар нәрсә, әй сез, яр буендагы җирләр һәм анда яшәгән һәркем, Раббыга яңа җыр җырлагыз, җирнең һәр читеннән Аңа мактау яудырыгыз!
Төньякка: „Бир аларны!“ – дип әйтермен, көньякка: „Тоткарлама аларны! Минем угылларымны ерактан, кызларымны җир читләреннән китер,
Миңа йөзегез белән борылыгыз, җирнең бар тарафлары, шулчак сез котылып калырсыз, чөнки Мин – Аллаһы, башкасы юк!
Күзләреңне күтәреп тирә-ягыңа кара: угылларың, җыелышып, синең янга килә. Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм: син аларның барысын зиннәтле әйбер кебек өстеңә киярсең, кәләш сыман бизәнерсең, – дип белдерә Раббы. –
Раббы болай дип әйтә: «Күзләреңне күтәреп тирә-ягыңа кара әле! Алар, һәммәсе дә җыелышып, синең янга килә: угылларың ерактан кайта, кызларыңны, әнә, кулларына күтәреп киләләр.
Һәм Даниил болай диде: – Төнлә төшемдә мин, Даниил, шуны күрдем: һәр дүрт тарафтан күкләрдән иңгән җилдән бөек диңгез котырынырга тотынды;
Һәм сез Раббы тауларының үзәне буйлап йөгерерсез, чөнки таулар арасындагы үзән Әселгә кадәр җитәр; сез Яһүдә патшасы Уззия заманында җир тетрәүдән качкан ата-бабаларыгыз кебек йөгерерсез. Шул чагында минем Раббы Аллам һәм Аның белән бергә бөтен изге фәрештәләр килер.
– Мин сезне, җил кебек, дүрт тарафка тузгыткан идем. Качыгыз, китегез төньяк иленнән! – дип белдерә Раббы.
Фәрештә: «Болар – бар җирнең Хуҗа-Хаким хозурыннан чыгып килүче күк җилләре, алар дүртәү.
Эфраимдәге сугыш арбаларын, Иерусалимдәге атларны ул юк итәр; сугыш җәяләре дә сынар. Халыкларга ул иминлек игълан итәр, аның хакимлеге бер диңгездән икенче диңгезгә, елгадан җир читенә кадәр таралыр».
Югарыдан торып, Раббы Үз халкын яклар – яшен кебек очып чыгар угы Аның; Хуҗа-Раббы быргысын кычкыртыр, көньяк тарафтан өермә булып килер.
Адәм Углы фәрештәләрен җибәрер, алар Аның Патшалыгыннан гөнаһка тартучыларның һәм явызлык эшләүчеләрнең һәммәсен, җыеп,
Әгәр ул көннәр кыскартылмаса, һичкем исән калмас иде. Әмма сайланганнар хакына ул көннәр кыскартылачак.
чөнки ялган мәсихләр вә ялган пәйгамбәрләр килер, әгәр килеп чыкса, хәтта Аллаһы тарафыннан сайланганнарны алдамакчы булып, искиткеч галәмәтләр һәм могҗизалар күрсәтер.
Менә инҗир агачына күз салыйк: бөреләре бүртеп, яфрак яра башласа, сез тиздән җәй җитәсен беләсез.
Адәм Углы Үз даны һәм барлык фәрештәләре белән килеп, шөһрәтле тәхетенә утырачак.
Гайсә, алар янына килеп, болай диде: – Күктә дә, җирдә дә бөтен хакимлек Миңа бирелде.
Ул, фәрештәләрен җибәреп, дөньяның дүрт тарафыннан – җир читеннән башлап күк читенә кадәр Үзе сайлаганнарны җыеп алыр.
шулай ук тәүбәгә килү һәм гөнаһларның кичерелүе турындагы хәбәр Иерусалимнән башлап барча халыкларга Аның исеменнән вәгазь кылынырга тиеш, – диде. –
Әмма болай дип сорыйм: әллә Исраил халкы шул хәбәрне ишетмәде микән? Әлбәттә, ишеттеләр: «Аларның тавышы бөтен җир йөзенә, сүзләре дөнья читләренә тарала».
Аның нияте исә шул: билгеләнгән вакыт җиткәч, күк һәм җирдә булганнарның барысын да Мәсихтә берләштерү.
Хәтта җир читенә кадәр таралган булсагыз да, Раббы Аллагыз сезне кире җыеп алыр.
Үткәннәр, сезгә хәтле булган заманнар, Аллаһы җирдә кешене бар иткән көннән алып, соңгы вакытлар турында сораштырыгыз, күкнең бер читеннән икенче читенә кадәр эзләп карагыз: кайчан да булса шушындый бөек эшләрнең булганы яки шуңа охшаган эшләрнең ишетелгәне булдымы икән?!
Боерык ишетелгәндә, җитәкче фәрештә һәм Аллаһы быргысының тавышы астында күкләрдән Хаким Үзе төшәчәк һәм Мәсихкә ышанып үлгәннәр беренче булып тереләчәкләр.
Хакимебез Гайсә Мәсихнең килүе һәм янына җыелачагыбыз турында язып китәбез. Имандашлар, сездән үтенеп сорыйбыз:
Быргы тавышына да, сөйләп торучының тавышына да килмәдегез. Сөйләүче шундый сүзләр әйткән, сүзләрен ишеткәннәр башка сөйләмәвен үтенгәннәр.
Уң кулымда күргән җиде йолдызның һәм җиде алтын шәмдәлнең сере шунда: җиде йолдыз – җиде бердәмлекнең фәрештәләре һәм җиде шәмдәл – җиде бердәмлек ул».
Җиденче фәрештә быргысын кычкыртты. Күктә көчле тавышлар яңгырады: «Дөнья патшалыгы инде Раббыбызның һәм Аның Мәсихенең Патшалыгы булды. Ул мәңге-мәңгегә патшалык итәчәк!»
Шуннан соң мин җирнең дүрт почмагында торучы дүрт фәрештәне күрдем. Алар, җиргә, диңгезгә һәм бер генә агачка да исмәсен дип, җирнең дүрт җилен тотып торалар иде.
Мин Аллаһы алдында басып торган җиде фәрештәне күрдем, аларга җиде быргы бирелде.