28 Мәет кайда булса, үләксә кошлары шунда җыелыр.
Ә хәзер, – дип белдерә Раббы, – Мин күп санлы балыкчылар җибәрәмен: алар Яһүдә халкын балык тоткан кебек тотар. Шуннан соң күп санлы аучылар җибәрермен: алар һәр тауда, һәр калкулыкта һәм кыя ярыкларында Минем халкымны аулар.
Ә сиңа, адәм углы, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Һәртөрле кошларга вә кыргый җәнлекләргә әйт: „Җыелыгыз, төрле тарафлардан җыелып, Мин сезнең өчен әзерләп куйган корбан, Исраил тауларындагы бөек корбан янына килегез; сез анда ит ашарсыз, кан эчәрсез.
Аларның атлары капланнан җитезрәк, ач бүредән өлгеррәк; атлы гаскәре җан-фәрманга чаба, җайдаклары ерактан ук табышына ташланган бөркеттәй очып килә.
Аның бу сүзләренә каршы шәкертләре: – Хакимебез, бу хәл кайда булыр? – диделәр. Ул исә аларга: – Үләксә кайда булса, үләксә кошлары да шунда җыелыр, – дип җавап бирде.
Раббы сезнең өскә җир читеннән, ерактан бер халыкны китерер. Сез телен дә аңламаган бу халык, бөркет кебек, өстегезгә ябырылыр.
