32 Шулай ата-бабаларыгыз башлаганны тулыландырыгыз.
Нәселеңнең дүртенче буыны бирегә кире кайтыр. Чөнки амориләрнең яман эшләре әле чиктән ашмаган.
Син меңләгән кешегә мәрхәмәтеңне күрсәтәсең, аталарының җинаятьләре өчен тиешле җәзаны балаларына бирәсең. Син – бөек, куәтле Аллаһы! Исемең – Күкләр Хуҗасы Раббы!
Ләкин сез Мине тыңламадыгыз, сүзләремә колак салмадыгыз, киреләнеп, аталарыгыздан да яманрак кыландыгыз.
Син аларны хөкем итәчәксеңме?! Аларны хөкем итәчәксеңме, адәм углы?! Аталарының нинди әшәкелекләр кылганын белдер аларга,
– Инде менә сез – гөнаһлы буын – аталарыгыз урынына калып, Раббының Исраилгә каршы ачуын тагын да ныграк кабартасыз.
Шулай итеп, үзегезгә каршы үзегез шаһитлык итәсез: сез – пәйгамбәрләрне үтерүче ата-бабаларыгызның угыллары.
Сез – еланнар һәм елан токымы! Сез җәһәннәм хөкеменнән ничек качарга уйлыйсыз?
Котыла алсыннар дип, башка халыкларга сөйләргә телибез, ә яһүдиләр безгә комачауларга тырыша. Һәрвакыт шундый эшләр кылып, алар үз гөнаһларын арттыра бара һәм, ниһаять, Аллаһының ачуы алар өстенә төшә.
