13 Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Сез кешеләрдән Күкләр Патшалыгын бикләп куясыз, үзегез дә кермисез, керергә теләүчеләрне дә керттермисез. [
Сионда гөнаһкярләрнең котлары алынды, имансызлар куркуга калды: «Дәһшәтле көйдергеч ут янында кайсыбыз яши ала?! Мәңгелек ялкын каршында кайсыбыз яши ала безнең?!»
Көтүен ташлап киткән алама көтүчегә – кайгы! Аның кулын вә уң күзен кылыч харап итсен! Кулы бөтенләй корып төшсен, уң күзе һични күрмәс булсын!
Кайгы сезгә, сукыр юлбашчылар! Сез: «Аллаһы йорты белән ант иткәннең анты бернигә дә тормый, ә Аллаһы йортының алтыны белән ант итсә, ул антын үтәргә тиеш», – дип өйрәтәсез.
Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Сез бөтнекне, укропны, ак әнисне гошер сәдакасы итеп бирәсез, ә Канундагы иң мөһим нәрсәне: гаделлек, шәфкатьлек һәм тугрылыкны читтә калдыргансыз. Менә боларны үтәргә һәм Канунның башка өлешләрен дә онытмаска кирәк иде.
Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Касәләрнең һәм савытларның тышкы ягын чистартасыздыр, ә эче исә комсызлык һәм тотнаксызлык белән тулы.
Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Сез агартылган төрбәләр кебек: тыштан алар матур булып күренәләр, ә эчләре исә мәет сөякләре һәм төрле шакшылык белән тулы!
Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Сез пәйгамбәрләр өчен төрбәләр төзисез һәм тәкъваларның кабер һәйкәлләрен бизисез.
Суга чумдырылырга дип, күп фарисейларның һәм саддукейларның килүен күреп, ул аларга: – И-и сез елан токымы! Башыгызга төшәсе Аллаһы ачу-ярсуыннан качып котыла алырбыз дигән фикерне кем әйтте сезгә?
Кайгы сезгә, канун белгечләре, чөнки сез белем ачкычын үзләштердегез. Әмма үзегез анда кермәдегез, керергә теләүчеләргә дә юл бирмәдегез.
Күзләре ачылган кешенең ата-анасы яһүдиләрдән курыкканга күрә, шулай диде. Чөнки яһүдиләр, Гайсәнең Мәсих икәнен икърар итүче һәркемне гыйбадәтханәдән куарга, дип сүз куешкан иделәр.
Шулай итеп, яһүдиләр элек сукыр булган кешене икенче тапкыр чакырып, аңа: – Аллаһыны хөрмәт ит! Без ул Кешенең гөнаһлы икәнен беләбез, – диделәр.
– Башыңнан аягыңа тикле гөнаһта тугансың, нигә безне өйрәтәсең? – дип алар аны куып чыгардылар.
Ә сихерче Элум (Бар-Ешуаның «сихерче» мәгънәсендәге икенче исеме), өлкә башлыгының иманга килүенә комачауларга тырышып, аларга каршы торды.
– Без сезгә шул Кешенең исеме турында өйрәтмәскә дип, катгый рәвештә әйткән идек түгелме? – дип сорады. – Ә сез үзегезнең тәгълиматыгызны бөтен Иерусалимгә тараткансыз һәм ул Кешенең түгелгән канында безне гаепләргә теләп ашкынасыз, – диде.
Рәсүлләрне чакырып керттеләр һәм кыйнаганнан соң, Гайсә исеме хакында өйрәтмәскә боерып, аларны иреккә җибәрделәр.
Шаул исә Эстефәннең үтерелүен хуплады. Шул көнне Иерусалимдәге иман итүчеләр бердәмлеген нык эзәрлекли башладылар һәм рәсүлләрдән башкалар барысы да Яһүдиянең һәм Самареянең төрле урыннарына таралдылар.
Янис һәм Ямбрис Мусага каршы килгән кебек, бозык акыллы һәм иманда файдасыз булган бу кешеләр шулай ук хакыйкатькә каршы киләләр.
Үзең дә аннан саклан, чөнки ул сүзләребезгә бик нык каршы килде.