12 Үзен-үзе күтәрүчене Аллаһы түбәнсетер, ә үзен түбәнсеткәнне Аллаһы күтәрер.
Рәнҗетелгән, егылган берәүне күреп: „Күтәрегез аны!“ – диярсең, һәм рухы төшкән ул адәмгә Аллаһы котылу бүләк итәр.
Хәбәрдарлыгың минем өчен бер могҗизадыр – көчем-аңым җитмәслек биеклектә.
Раббыдан курку һәм Аны хөрмәт итү зирәклекне арттырыр, ә күндәм-тыйнак булу дан-хөрмәткә юл ачар.
Тәкәбберлек кешене түбәнәйтә; тыйнак рухлы кеше хөрмәт казаныр.
Мәһабәт вә бөек, мәңге яшәүче, исеме Изге булган Зат болай ди: «Мин изге биеклектә яшәсәм дә, хәсрәтлеләр, төшенкелеккә бирелгәннәр янындамын – Мин аларның рухын күтәрермен, йөрәген терелтермен!
– Кем шушы бала кебек үзен кече итеп тота, шул Күкләр Патшалыгында иң бөеге булыр.
«Рухи яктан фәкыйрьләр бәхетле, чөнки Күкләр Патшалыгы аларныкы.
Чөнки үзен башкалардан өстен куючы түбәнсетелер, ә үзен түбәнсетүче – күтәрелер.
Сезгә әйтәм: фарисей түгел, нәкъ менә салым җыючы, Аллаһы каршында аклану табып, өенә кайтып киткән. Чөнки үзен күтәрүче һәркем түбәнсетелер, ә үзен түбәнсетүче – күтәрелер.
Ләкин Аллаһы бирә торган мәрхәмәт тагын да зуррак. Менә шуңа күрә Изге язмада: «Аллаһы тәкәбберләргә каршы тора, ә тыйнак-күндәмнәргә мәрхәмәтен бирә», – дип әйтелгән.
Яшьләр, сез дә шулай өлкәннәргә буйсыныгыз. Һәрберегез бер-берегезгә күндәм булыгыз, чөнки Изге язмада язылганча: «Аллаһы тәкәбберләргә каршы тора, тыйнак-күндәм бәндәләренә исә мәрхәмәтен күрсәтә».
Шулай итеп, Аллаһының кодрәтенә буйсыныгыз, һәм Ул үз вакытында сезне югары күтәрер.