28 Ә менә бу хакта сез ни диярсез? Бер кешенең ике углы булган. Беренчесе янына килеп, ул болай дигән: «Углым, бүген йөзем бакчасына барып эшлә әле».
Әмма Хобаб аңа әйтте: – Бармыйм мин, үз җиремә, туган халкым янына кайтам.
– Түли, – дип җавап бирде Петер. Петер өйгә кергәч, беренче булып сүзне Гайсә башлады: – Шимун, син ничек уйлыйсың: җирдәге патшалар салымны һәм ясакны кемнән түләтәләр? Үз угылларыннанмы, әллә чит кешеләрдәнме?
Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаш? Күз алдыгызга китерегез: иртән иртүк хуҗа үзенең йөзем бакчасына эшчеләр ялларга барган.
Шуңа күрә алар Гайсәгә: – Белмибез, – дип җавап кайтардылар. – Алай булгач, Мин дә сезгә бу эшләрне нинди вәкаләт белән башкаруымны әйтмим.
Тегесе: «Теләмим», – дип әйткән, әмма бераздан кире уйлап киткән.
Хәзер икенче гыйбрәтле хикәяне тыңлагыз. Җир биләүче бер кеше булган. Ул йөзем бакчасы утырткан, аны койма белән әйләндереп алган, йөзем изү өчен, махсус чокыр әзерләгән, бакчаны саклар өчен манара төзегән һәм бакчаны йөзем үстерүчеләргә куллану өчен биреп, үзе чит якларга китеп барган.
Шуңа күрә әйтче безгә, Син ничек уйлыйсың: кайсарга салым түләү рөхсәт ителәме, әллә юкмы?
Сәфәр чыкканда, кеше, үзенең йортын хезмәтчеләренә калдырып, аларның һәркайсына аерым эш куша, капка сакчысына уяу булырга боера.
Яки сез Шилуахтагы манара басып үтергән шул унсигез кеше Иерусалимдә яшәүчеләрнең барысыннан да гаеплерәк булган дип уйлыйсызмы?
Мин сезгә акыллы кешеләргә сөйләгәндәй сөйлим. Сөйләгәннәрем турында үзегез фикер йөртегез.
Менә шуның өчен, газиз имандашларым, нык торыгыз һәм какшамас булыгыз. Күрсәткән хезмәтегезнең Хаким Гайсә алдында юкка булмаячагын белеп, һәрвакыт Аның эшен бар көчегезне куеп башкарыгыз.