22 – Сез нәрсә сораганыгызны аңламыйсыз, – диде Гайсә. – Мин эчәсе касәдән эчә алырсызмы? – Алырбыз, – диделәр алар.
Торак урыны Аның Салимдә, яшәгән җире Сионда.
Горурлык – һәлакәткә, масаю хурлыкка илтә.
Уян, уян, аягыңа торып бас, Иерусалим! Раббы кулыннан алган ачу касәсен – сине чайкалырга мәҗбүр иткән ул тустаганны – төбенә кадәр эчтең син.
Хуҗа-Раббы, Үз халкының эшен яклаучы Аллаң болай ди: «Менә, сине чайкалырга мәҗбүр иткән касәне Мин кулыңнан алдым, син инде Минем ачуым тустаганыннан бүтән эчмәссең.
Раббы болай ди: – Ачуым касәсеннән эчәргә лаек булмаганнар да эчкәч, ничек инде син, Эдом, җәзасыз калырсың?! Син җәзасыз калмассың, касәдән һичшиксез эчәрсең!
– Синең белән бергә үләргә туры килсә дә, мин Синнән һичкайчан ваз кичмәячәкмен! – диде Петер. Башка шәкертләре дә шулай диештеләр.
Ул читкәрәк китте дә җиргә йөзтүбән капланып дога кылды: – Атам! Әгәр мөмкин булса, бу газаплар касәсе Мине читләтеп үтсә иде! Хәер, Мин теләгәнчә түгел, Син теләгәнчә булсын.
Гайсә тагын, икенче тапкыр читкә китеп, дога кылды: – Атам, Миңа бу касәне эчмичә үткәрергә мөмкин булмаса, Синең ихтыярың буенча булсын!
Әмма болар һәммәсе пәйгамбәрләрнең язганнары гамәлгә ашсын өчен булды. Шулвакыт барлык шәкертләре Аны калдырып качып киттеләр.
– И газиз Атам! Синең һәммә нәрсәгә кодрәтең җитә. Бу касәне Миңа эчертмәсәң иде. Ләкин Мин теләгәнчә түгел, Син теләгәнчә булсын!
Әмма Мин авыр сынаулар үтәргә тиешмен; һәм шул сынауларның бетүен интегеп көтәм!
– И-и Атам! Син ихтыяр кылып, бу газаплар касәсе Мине читләтеп үтсә иде. Хәер, Мин теләгәнчә түгел, Син теләгәнчә булсын. [
Әмма Гайсә Петергә: – Кылычыңны кынына тыгып куй. Атам биргән касәдән эчмәмме әллә? – диде.
Шулай ук Рух та зәгыйфьлегебездә безгә ярдәм күрсәтә. Без хәтта нәрсә турында дога кылырга кирәк икәнен белмибез, ләкин Рух сүзләр белән әйтеп бирә алмаслык көрсенүләр аша безнең өчен Үзе ялвара.
Сорасагыз да ала алмассыз, чөнки сораганнарыгызны үз хозурлыкларыгызга кулланырга теләп, яман ният белән сорыйсыз бит.