7 Дөньяга кайгы, чөнки юлдан яздырырдай нәрсәләр күп! Вәсвәсәләрнең килүе котылгысыз, әмма алар кем аркылы килә, шуңа кайгы!
Ибрамның көтүчеләре белән Лутның көтүчеләре арасында әледән-әле низаглар чыга иде. (Ул заманнарда кәнганиләр белән фәризиләр дә шушы җирләрдә яшиләр иде.)
Ләкин шушы ялгыш гамәлең белән син дошманнарыңа Раббыны санламаска юл куйдың; шуның өчен синең туачак углың үләр.
Әмма Гайсә, борылып, Петергә: – Кит янымнан, иблис! Син Мине юлдан яздырырга тырышасың. Уйларың Аллаһыдан түгел, синдә адәми уйлар, – диде.
Изге язмада язылганча, Адәм Углы китә. Әмма Адәм Углына хыянәт иткән кешегә – ни кайгы! Ул кеше бөтенләй дә тумаса, аның өчен яхшырак булыр иде!
Якындагы сугыш авазын һәм ерактагы сугышлар хакында ишеткәндә курыкмагыз: шулай булырга тиеш. Әмма моның белән генә бетмәс әле:
Үзенең шәкертләренә Гайсә болай дип сөйләде: – Гөнаһ кылыр өчен, сәбәпләр һаман туа торыр, әмма кешеләрне гөнаһка этәрүчегә – кайгы!
Алар белән бергә дөньяда булганда, Мин аларны Синең исемең белән – Син Миңа биргән исем белән – саклап тоттым. Мин аларны сакладым, һәм Изге язмада язылган сүзләр тормышка ашсын өчен, һәлак булырга тиешлесеннән башка берсе дә югалмады.
– Имандашларым, – дип сүз башлады ул. – Изге Рух Яһүдә хакында Давыт аркылы алдан әйткән. Изге язмадагы ул сүзләр тормышка ашырга тиеш иде. Гайсәне кулга алырга килгән кешеләрне Яһүдә алып килгән булган.
Чыннан да, ышанычлы кешеләр билгеле булсын өчен, төрле карашларның булуы кирәк.
Аллаһы исемен һәм тәгълиматыбызны һичкем хурламасын өчен, коллык богавындагылар үз хуҗаларын барлык ихтирамга лаеклы дип санарга тиеш.
каршы торучылар безнең турыда һичнинди начар сүз әйтә алмыйча оятка калсын өчен, сөйләмең кире какмаслык дөрес булсын.
Кайбер имансыз кешеләр арагызга яшеренеп керделәр. Алар үз азгынлыкларын аклау өчен, Аллабызның мәрхәмәтен бозып күрсәтәләр һәм бердәнбер Хөкемдарыбыз һәм Хакимебез Гайсә Мәсихне инкяр итәләр. Аларга булачак хөкем турында Изге язмада инде күптән әйтелгән.
Әлеге егетләрнең Раббы каршында гөнаһлары искиткеч зур иде, чөнки Раббыга китерелгән корбаннарга алар мыскыллап карадылар.