24 Акча хисабы башлангач, аңа ун мең талант бурычы булган бер кешене китергәннәр.
Мөдир: – Яхшы, сез әйткәнчә булсын, – диде. – Касә кемдә табылса, ул кеше – миңа кол, калганнарыгыз исә азат булыр.
Раббы йортын төзү өчен, алар иганәгә биш мең талант һәм ун мең дарик алтын, ун мең талант көмеш, унсигез мең талант бакыр һәм йөз мең талант тимер бирделәр.
Мин әйттем: – Йа Аллам, йөземне Сиңа күтәреп карарга оялам һәм куркам. Йа Аллам, гөнаһларыбыз баштан ашты, гаебебез күкләргә җитте.
Эчемдә йөрәгемне ут алды, уйларыма ялкын капты. Шулчак, телем ачылып, әйттем:
Әгәренки дошманым өстен чыгып тантана итмәсә, шулчак, димәк, миннән разый икәнеңне белермен.
Күкләр Патшалыгы менә нәрсәгә охшаш. Күз алдына китерегез: бер патша хезмәтчеләреннән хисап таләп иткән.
Аның бурычын кайтарырга акчасы булмагач, бурычын түләтер өчен, патша аның үзен дә, хатынын да, балаларын да, бар милкен дә сатырга әмер биргән.
Һәркайсына сәләтенә карап: берсенә ул – биш талант, икенчесенә – ике талант һәм өченчесенә бер талант күләмендә акча калдырган, ә үзе китеп барган.
Биш талант алганы, шунда ук эшкә керешеп, тагын биш талант казанган.
Биш талант алганы тагын бишне китергән. «Хуҗам, – дигән ул, – син миңа биш талант бирдең. Кара, мин тагын бишне эшләп таптым».
Ике талант алганы да килеп: «Хуҗам, син миңа ике талант бирдең. Менә мин тагын ике талант эшләп таптым», – дип әйткән.
Инде бер талант алганы килеп әйткән: «Хуҗам, мин синең каты бәгырьле кеше икәнеңне белдем: үзең чәчмәгән җирдә урасың, утыртмаган җирдә җыясың.
Яки сез Шилуахтагы манара басып үтергән шул унсигез кеше Иерусалимдә яшәүчеләрнең барысыннан да гаеплерәк булган дип уйлыйсызмы?
хуҗасына бурычы булган кешеләрне бер-бер артлы чакырып, беренчесеннән: «Минем хуҗама синең күпме бурычың бар?» – дип сораган.
Аннары икенчесеннән: «Ә синең күпме бурычың бар?» – дип сораган. Тегесе: «Йөз мичкә бодай», – дигән. Идарәче: «Бурыч кәгазеңне ал да „сиксән мичкә“ дип яз», – дигән.