Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Маттай 18:10 - Изге Язма

10 Карагыз, әлеге кечкенәләрнең берсен дә түбәнсетмәгез. Сезгә әйтәм: аларның фәрештәләре Күктәге Атамның йөзен һәрвакыт күреп торалар. [

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Маттай 18:10
45 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Шул рәвешле, патша белән күрешми-очрашмыйча, Абшалум Иерусалимдә ике ел гомер кичерде.


Әмма Михая сүзен дәвам итте: – Шулай итеп, Раббы әйткәннәрне тыңлап бетер. Мин Үз тәхетендә утыручы Раббыны күрдем, Аның уң һәм сул ягында бөтен күк гаскәре басып тора иде.


Ул чакта аңа иң якын дигәннәре Кәршенә, Шетар, Адмата, Таршиш, Мерес, Марсена, Мемүкән булып, алар патша белән еш очрашучы һәм патшалыкта югары урыннарда утыручы җиде Фарсы һәм Мадай түрәсе иде. Патша алардан:


Чит илаһларга табынучыларның кайгылары артсын; мин катнашмыйм аларның канлы корбан китерүендә, авызыма алмыйм илаһларының хәтта исемен дә.


Уклар атып таратты дошманны, яшеннәр чатнатып тар-мар китерде.


Чөнки алар һичбер сәбәпсез яшерен ау кордылар, җанымны кыяр өчен, миңа чокыр казыдылар.


Ә мине Син кыргый үгездәй көчле кыласың, минем башыма саф зәйтүн мае коясың.


«И кылыч, якын күргән көтүчем өстенә күтәрел! – дип белдерә Күкләр Хуҗасы Раббы. – Көтүчене үтер, һәм сарыклар таралышыр, шунда Мин саклаучысыз калган бәрәннәргә каршы кулымны күтәрермен.


Әмма ул бу турыда уйлап йөргәндә, төшендә аның янына Раббы фәрештәсе килеп: – Давыт нәселеннән булган Йосыф! Мәрьямне хатын итеп алырга курыкма. Карынында йөрткән баласы Изге Рухтан.


Гаделлекне җиңүгә ирештергәнче, чатнаган камышны сындырып төшермәс, пыскып яткан филтәне сүндермәс.


Күктәге Атагыз да шулай: әлеге кечкенәләрнең берсенең дә һәлак булуын теләми.


Әмма Миңа иман итүче әлеге кечкенәләрнең берәрсен юлдан яздыручыны, муенына тегермән ташы асып, тирән диңгез суында батырсалар, аның өчен яхшырак булыр иде.


Алар китү белән, Раббы фәрештәсе Йосыфның төшендә күренеп: – Баланы анасы белән алып, Мисырга кач. Мин сиңа әйткәнгә кадәр, шунда кал, чөнки Һируд Баланы табып үтерергә ниятли, – диде.


Һируд үлгәннән соң, Мисырда Йосыфның төшендә Раббының фәрештәсе күренеп:


Адәм Углы фәрештәләрен көчле быргы тавышы белән җибәрер. Алар дөньяның дүрт тарафыннан, җирнең бер читеннән башлап икенче читенә кадәр Аның сайланганнарын җыярлар.


– Мин – Аллаһыга хезмәт итүче Җәбраилмен, – диде аңа фәрештә, – һәм мине Ул шушы куанычлы хәбәрне сиңа җиткерү өчен җибәрде.


Сезне тыңлаган – Мине тыңлаган, сезне кире каккан Мине кире каккан буладыр; Мине кире каккан исә Мине җибәргән Затны кире кага дигән сүз.


Көннәрдән беркөнне әлеге фәкыйрь вафат булган, һәм фәрештәләр аны Ибраһим пәйгамбәр янына илткәннәр; шуннан соң бай да үлгән, һәм аны күмгәннәр.


Бер көнне, көндезге өчләр тирәсендә, Аллаһының бер фәрештәсе ап-ачык итеп Көрнилигә күренде. Фәрештә аның янына килеп: – Көрнили! – дип эндәште.


– Син үз акылыңдамы? – диделәр аңа. Әмма кыз үз сүзендә торды. Ә тегеләр: – Ул аның фәрештәседер, – диештеләр.


Шунда ук Раббының бер фәрештәсе Һирудны орды, чөнки ул Аллаһыга тиеш шөһрәтне Аңа бирмәгән. Ул кортларга җимеш булып үлде.


Мин – Аллаһы кешесе һәм Аңа хезмәт итәм. Үткән төнне Аллаһының бер фәрештәсе миңа күренеп,


Әмма төнлә Раббының бер фәрештәсе зиндан ишекләрен ачты:


Шулай булгач, син ни өчен имандашыңны хөкем итәсең? Ә менә син ни өчен имандашыңа кимсетеп карыйсың? Без барыбыз да Аллаһының хөкем итү урыны алдына басачакбыз.


Ит ашамау, шәраб эчмәү һәм имандашыңны абындырырлык һичнинди гамәлләр кылмау яхшы.


Без, көчлеләр, көчсезләрнең кимчелекләренә түзәргә тиеш һәм үз-үзебезгә ярарга тырышырга тиеш түгел.


Ашарга һәм эчәргә сезнең өегез юкмы әллә?! Әллә сез Аллаһы бердәмлеген санга сукмыйсызмы һәм мохтаҗларны оятка калдырасызмы? Нәрсә әйтергә инде сезгә? Сезне мактаргамы? Юк, моның өчен мактамыйм.


Шуның өчен һичкем аңа кимсетеп карамасын. Аннары аны яныма иминлек белән озатыгыз. Мин аны имандашлар белән бергә көтәм.


Зәгыйфьләрне Аллаһыга китерим дип, зәгыйфьтәй булдым. Ничек кенә булмасын, кайберләрен генә булса да коткарыйм дип, мин барысына үзләре кебек булдым.


Арагызда «тыйнак», ә инде читтә «кыю» булган мин, Паул, Мәсих басынкылыгы һәм эчкерсезлеге белән сезгә мөрәҗәгать итәм.


Кемдер: «Ул үзенең хатларында кырыс һәм көчле, үзе исә кеше алдында көчсез, сүзләре дә әһәмиятсез», – ди бит.


Имандашлар, кем дә булса берәү ниндидер гөнаһ кылганда тотыла икән, сез, Рух буенча яшәүчеләр, аны басынкылык белән төзәтегез. Тик коткыга бирелмәс өчен, һәрберегез үз-үзен күзәтсен.


Шуңа күрә бу өйрәтүләрне кире кагучы зат кешеләрне түгел, ә сезгә Үзенең Изге Рухын җибәрүче Аллаһыны кире кага.


Синең яшьлегеңә һичкем түбәнсетеп карамасын, сөйләмдә, үз-үзеңне тотышыңда, мәхәббәттә, иманда, сафлыкта иман итүчеләргә үрнәк бул.


Фәрештәләр – котылуны мирас итеп алачак затларга хезмәт итү өчен җибәрелгән рухлар түгелмени?


Мәсих кеше кулы белән төзелгән һәм чын Изге йортның нибары күчермәсе генә булган җирдәге Изге йортка кермәде. Безнең өчен Аллаһы алдына басам дип, Ул күкнең үзенә керде.


Мин Аллаһы алдында басып торган җиде фәрештәне күрдем, аларга җиде быргы бирелде.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ