6 Шунда Гайсә аларга: – Карагыз, фарисейлар һәм саддукейлар ачыткысыннан сакланыгыз!
Раббыга китерелә торган бер генә икмәк бүләген дә чүпрә кушып пешермә, чөнки Раббыга багышлап яндырыла торган бүләктә чүпрә дә, бал да булырга тиеш түгел.
Аннан соң Гайсә янына фарисейлар һәм саддукейлар килделәр. Сынарга теләп, Аңардан күктән берәр илаһи билге күрсәтүен үтенделәр.
Икмәк хакында әйтмәвем сезгә аңлашылмыймы?! Фарисейлар һәм саддукейлар ачыткысыннан сакланыгыз! – диде.
Шунда алар Гайсәнең икмәк ачыткысыннан түгел, ә фарисейлар һәм саддукейлар тәгълиматыннан сакланырга кушуын аңладылар.
Башка ярга килеп җиттеләр. Шәкертләре үзләре белән икмәк алырга онытканнар иде.
Алар исә үзара: «Икмәгебез булмаганга, шулай әйтәдер», – диештеләр.
Суга чумдырылырга дип, күп фарисейларның һәм саддукейларның килүен күреп, ул аларга: – И-и сез елан токымы! Башыгызга төшәсе Аллаһы ачу-ярсуыннан качып котыла алырбыз дигән фикерне кем әйтте сезгә?
Шәкертләрен кисәтеп, Гайсә аларга: – Карагыз аны, фарисейлардан һәм Һируд ачыткысыннан сакланыгыз! – диде.
Шул арада меңләгән кеше җыелып бер-берсен кысрыклый башлады. Иң әүвәл Гайсә үзенең шәкертләренә төбәп сөйләде: – Фарисейлар ачыткысыннан, ягъни икейөзлелектән сакланыгыз!
Шуннан соң һәммәсенә мөрәҗәгать итеп: – Карагыз аны, һәртөрле комсызлыктан сакланыгыз, чөнки кешенең гомере мал-мөлкәтенең күплегенә бәйләнмәгән, – диде.
Шәкертләре үзара: – Әллә Аңа берәрсе ашарга китерде микән? – диештеләр.
Аз гына ачыткы бөтен камырны ачыта.