33 Көймәдәге шәкертләре Гайсә каршында йөзтүбән капландылар. – Син – чыннан да Аллаһы Углы! – диделәр алар.
Мин, патша, Раббы фәрманын игълан итәм. Ул миңа әйтте: «Син – Минем углым, бүген Мин синең атаң булдым», – диде.
Бу сүзләргә каршы патша: – Ләкин мин ут эчендә бәйләнмәгән дүрт кешенең йөрүен күрәм, һәм аларга һичнинди зыян килмәгән, дүртенчесе исә илаһи затны хәтерләтә, – диде.
Алар көймәгә кергәч, җил тынды.
Әмма хатын якын килде һәм, Аның каршында йөзтүбән капланып: – Әфәндем, миңа ярдәм итче! – диде.
– Син – Мәсих, тере Аллаһының Углы, – дип җавап бирде Шимун Петер.
Петер сөйләгән вакытта, балкып торган болыт төшеп, аларны каплады. Болыт эченнән: «Бу Минем сөекле Углымдыр, Ул – Минем куанычым. Аны тыңлагыз!» дигән өн килеп иреште.
Йолдызчылар, өйгә кергәч, Баланы һәм анасы Мәрьямне күрделәр. Бала каршында сәҗдә кылдылар, аннары, хәзинә сандыкларын ачып, Аңа алтын, ладан һәм мирра дигән хуш исле майлар бүләк иттеләр.
Әмма Гайсә эндәшмәде. Шуннан соң олуг рухани Аңа: – Мәңге тере Аллаһы исеме белән әйтергә өндимен, әйт безгә: Син – Мәсих, Аллаһы Углымы? – диде.
Ул Аллаһыга таяна. Әгәр Ул Аллаһыга яраклы булса, ул чакта Аны Аллаһы коткарсын! Ул Үзен Аллаһы Углы дип атый бит.
Йөзбашы һәм аның белән Гайсәне саклаучы гаскәриләр, җир тетрәүне һәм башка хәлләрне күреп, бик нык курыктылар. – Ул, чыннан да, Аллаһы Углы булган икән, – диделәр.
Аны күреп, алар каршында тез чүктеләр, әмма кайберләре шикләнделәр.
Кинәт алар алдына Гайсә Үзе килеп чыкты. – Иминлек сезгә! – диде Ул. Алар Гайсә янына килеп, аякларын кочаклап, алдында тезләнделәр.
Аздыручы иблис, Аның янына килеп: – Әгәр Син Аллаһы Углы булсаң, бу ташларга боер, икмәккә әйләнсеннәр! – диде.
Аллаһы Углы Гайсә Мәсих хакындагы Яхшы хәбәрнең башы. Ишагыйя пәйгамбәр китабында:
Әмма Гайсә дәшмәде, нәрсә дип тә җавап бирмәде. Олуг рухани Аңардан янә сорады: – Мәсих, шөһрәтле Аллаһының Углы Синме?
Хач каршында торган йөзбашы, Гайсәнең ни рәвешле җан биргәнен күреп: – Бу Кеше, чыннан да, Аллаһы Углы булган икән! – диде.
Шәкертләр Аңа сәҗдә кылдылар, аннары, сөенә-сөенә, Иерусалимгә кайттылар.
Шулай ук байтак кешедән: «Син – Аллаһы Углы», – дип кычкыра-кычкыра җеннәр дә чыкты. Әмма Гайсә җеннәрне сөйләүдән тыйды, чөнки алар Аның Мәсих икәнлеген белә иде.
Гайсәне күрүгә, ул, акырып, Аның алдына килеп егылды һәм: – Аллаһы Тәгалә Углы Гайсә, Сиңа миннән ни кирәк? Үтенеп сорыйм, газаплама мине, – дип кычкырды,
– Остаз! Син – Аллаһы Углы! Син – Исраил Патшасы! – диде Аңа Натанаил.
– Әйе, Хакимем! Синең дөньяга килергә тиеш булган Мәсих, Аллаһы Углы икәнеңә ышанам, – диде Марта.
Гайсә бу сүзләрдән соң күккә күтәрелеп карап: – Атам! Вакыт җитте, – диде. – Углың Сине данласын өчен, Углыңны данла.
Яһүдиләр аңа: – Безнең кануныбыз бар, канун буенча Ул үләргә тиеш, чөнки Ул Үзен Аллаһы Углы дип атый, – дип җавап бирделәр.
Без Сиңа иман итәбез, Сине Аллаһының Изге Заты дип таныйбыз, – дип җавап бирде.
Шулай бара торгач, алар су янына килеп җиттеләр. – Менә бит, монда су бар, суга чумдыру йоласын үтәргә миңа нәрсә комачаулый? – диде хәбәши адәм. [
ә изгелек Рухы Аны, үледән терелтелү сәбәпле, кодрәткә ия Аллаһы Углы дип билгеләгән. Ул – Хакимебез Гайсә Мәсих.