23 Халыкны җибәргәч, аулакта дога кылырга дип, Гайсә тауга күтәрелде. Кич җиткәндә дә, Ул анда ялгызы булды.
Шуннан соң Гайсә шәкертләре белән Гетсимәни дип аталган урынга килде. Шунда Ул аларга: – Мин тегендә барып дога кылыйм. Сез шушында утырып торыгыз, – дип әйтте.
Ә син, дога кылганда, бүлмәңә кереп, артыңнан ишегеңне яп һәм күзгә күренмәгән Атаңа дога кыл. Яшерен кылынган һәммә эшне күрүче Атаң сиңа әҗереңне бирер.
Иртәгесен Гайсә яктырганчы ук торды да, аулак урынга барып, дога кылды.
Халык белән саубуллашкач, Ул дога кылыр өчен тауга күтәрелде.
Бар халык суга чуму йоласын үтәгән вакытта, Гайсә дә бу йоланы үтәде. Ул дога кылып торган чакта, күк капусы ачылды да
Ә Гайсә, вакыт-вакыт аулак урыннарга китеп, дога кыла иде.
Шул көннәрдә Гайсә, дога кылу өчен, тауга күтәрелде һәм төн буе Аллаһыга дога кылды.
Бервакыт Гайсә ялгызы гына дога кылганда, шәкертләре Аның янында иделәр, һәм Ул аларга: – Халык Мине кем дип белә? – дигән сорау бирде.
Шушы сүзләрне сөйләгәннән соң сигез көн чамасы үткәч, Петерне, Яхъяны һәм Ягъкубны Үзе белән алып, Гайсә дога кылырга дип тауга күтәрелде.
Ә безнең төп эшебез дога кылу һәм сүз белән хезмәт итү булыр.