32 Ул бөтен орлыклардан да кечкенәрәк, ә инде үсеп җиткәч, бакчадагы һәммә үсемлекләрдән дә биегрәк, агач кебек була. Кошлар, очып килеп, ботаклары арасында оя коралар.
Ул заман алар бик аз санлы кавем, Кәнган җирендә килмешәкләр,
Аның ботаклары арасында төрле кошлар оя корды, барча кыргый җәнлекләр ябалдашы астында бала чыгарды, аның күләгәсендә күп санлы халыклар көн күрде.
Ләкин агачның төп тамырын җирдә калдырыгыз, һәм ул, тимер вә бакыр зынҗырлар белән уралган килеш, басу үләне арасында күк чыгы белән сугарылсын һәм хайваннар белән бергә үлән арасында кала бирсен.
Гайсә, сүзен дәвам итеп: – Аллаһы Патшалыгын нәрсә белән чагыштырырга һәм ничек итеп тасвирларга икән? – диде. –
Ә инде чәчкәч шытып чыга һәм бөтен үсемлекләрдән биегрәк булып үсә, аның зур-зур ботаклары күләгәсендә хәтта кошлар оя корырлык була.
Шуннан Гайсә: – Аллаһы Патшалыгы нәрсәгә охшаган, аны нәрсә белән чагыштырыйм? – диде. –
Шул көннәрнең берсендә бергә җыелган имандашлар арасыннан Петер торып басты. Анда йөз егермегә якын кеше бар иде.
Паулны тыңлагач, андагылар Аллаһыны данлады да Паулга болай дип әйтте: – Беләсеңме, имандаш, яһүдиләр арасында инде иманга килгән ничә мең кеше бар. Алар барысы да – Муса канунын бик тырышып яклаучылар.
Җиденче фәрештә быргысын кычкыртты. Күктә көчле тавышлар яңгырады: «Дөнья патшалыгы инде Раббыбызның һәм Аның Мәсихенең Патшалыгы булды. Ул мәңге-мәңгегә патшалык итәчәк!»