25 Гайсә, аларның уйларын белеп: – Үз эчендә бүлгәләнгән һәр патшалык җимерелер. Шулай ук үз эчендә бүлгәләнгән шәһәр яки гаилә дә таркалыр.
Шул вакытны Исраил халкы икегә бүленде: аның бер яртысы тәхеткә Гинат углы Тибнине утыртмакчы булды, икенче яртысы исә Омри ягына чыкты.
И Раббым, явыз кешеләрдән арала мине, залимнәр кулыннан коткар!
Менашше – Эфраимне, Эфраим Менашшены ашый, икесе бергә алар Яһүдәгә каршы күтәрелә. Әмма шуннан соң да Раббының ярсуы басылмас, кулын күтәреп, Ул һаман янап торыр.
Ә Мин, Раббы, һәр йөрәккә үтеп керәм, күңелләрне сынап карыйм – тоткан юлына вә кылган эшенә карап, һәркемгә әҗерен бирәм.
Менә Ул – тауларны хасил иткән, җилләрне бар кылган Зат! Кешегә Ул Үзенең уй-ниятен белдерә, таң яктысын караңгыга әйләндерә, тау башларыннан гизеп йөри. Аның исеме – Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла!
Гайсә, аларның ни уйлауларын белеп: – Ни өчен күңелегездә шундый начар уйлар? – дип сорады. –
Гайсә шундук аларның уйларын белеп алып: – Ни өчен сезнең күңелегездә шундый уйлар? – диде. –
Өченче мәртәбә Ул Петердән: – Яхъя углы Шимун! Син Мине яратасыңмы? – дип сорады. Петер, Аның: «Син Мине яратасыңмы?» – дип, өченче мәртәбә соравына көенеп: – Хакимем! Син бөтенесен беләсең. Син яратуымны беләсең, – дип җавап бирде. Гайсә аңа: – Минем сарыкларымны ашат, – диде. –
Кешедә булганны үзендәге рухтан башка тагын кем белә? Шуның кебек үк, Аллаһыда булганны да Аллаһы Рухыннан башка һичкем белми.
Ә бер-берегезгә ерткыч җанварлардай һөҗүм итәсез икән, сак булыгыз: бер-берегезне кырып бетерә күрмәгез.
Яратылганнар арасында Аллаһының күзеннән кача алырлык бернинди җан иясе юк, Аның алдында бар нәрсә ачык һәм ничек булса, шулай күренә. Без Аңа хисап бирергә тиешбез.
Бөек шәһәр өч өлешкә бүленеп китте һәм халыкларның шәһәрләре җимерелде. Аллаһы бөек Бабилне искә төшереп, аңа Үзенең ярсулы ачу касәсеннән шәраб эчәргә бирде.
Аның иярченнәрен үлемгә дучар итәрмен, шунда йөрәктәге уйларны, теләкләрне Сынаучы булуымны барча бердәмлекләр дә белер. Барыгызга да эшегезгә карап тиешлесен бирермен.