21 – Кайгы сиңа, Хоразин! Кайгы сиңа, Бәйт-Сайда! Әгәр сездә кылынган могҗизалар Сур һәм Сидун шәһәрләрендә күрсәтелгән булса, алар күптән инде тупас киемнәргә төренеп һәм көлгә утырып тәүбә итәрләр иде.
Шуңа күрә сөйләгән сүзләрем өчен оят миңа – көлдә утырып, башыма тузан коеп тәүбә итәм».
Мин синең уйнашлык итүеңне, дәртләнеп кешнәвеңне, кырларда, калкулыкларда оятсызланып фәхешлек кылуыңны күреп тордым. Кайгы сиңа, Иерусалим! Син пакьләнгәнче, күпме гомерләр үтәр икән әле?»
Әй Сур вә Сидун каласы, әй Пелешет җирендәге барлык өлкәләр, ни кылмакчы буласыз сез Миңа? Үч кайтармакчымы, Миннән үч алмакчымы сез? Кылган гамәлләрегезне Мин кичекмәстән үз башыгызга кайтарырмын!
Раббы болай ди: «Җинаять өстенә җинаять эшләгән, кардәшлек килешүен онытып, халкымны авылы-авылы белән Эдомга сатып җибәргән Сурны җәзасыз калдырмам:
Ләкин сезгә әйтәм, кыямәт көнендә Сур белән Сидунның хәле сезнекенә караганда җиңелрәк булыр.
Гайсә ул урыннан Сур һәм Сидун җирләренә китте.
Дөньяга кайгы, чөнки юлдан яздырырдай нәрсәләр күп! Вәсвәсәләрнең килүе котылгысыз, әмма алар кем аркылы килә, шуңа кайгы!
Изге язмада язылганча, Адәм Углы китә. Әмма Адәм Углына хыянәт иткән кешегә – ни кайгы! Ул кеше бөтенләй дә тумаса, аның өчен яхшырак булыр иде!
Шуннан Гайсә Үзенең шәкертләренә көймәдә каршы ярдагы Бәйт-Сайдага чыга торырга кушты, Үзе исә, халык кайтып киткәнче, алар янында тоткарланды.
Аннары Гайсә Сур шәһәре тирәсенә юл алды. Анда Ул бер йортта тукталды. Бирегә килүе турында Ул һичкемгә белдерергә теләмәгән иде, әмма моны яшереп калу мөмкин булмады.
Сур якларыннан кайтышлый Гайсә, Сидун аша үтеп, Ун кала төбәгендә Гәлиләя күленә чыкты.
Аннары алар Бәйт-Сайдага килделәр. Биредә Гайсә янына бер сукырны китерделәр һәм аңа кулы белән орынуын үтенделәр.
ләкин Ильяс аларның берсе янына да түгел, ә Сидун җирендәге Сарепат шәһәрендә яшәүче бер тол хатын янына җибәрелде.
Гайсә рәсүлләр белән бергә таудан төште. Тау итәгендәге тигез җиргә Аның күп санлы шәкертләре, бөтен Яһүдиядән, Иерусалимнән, Сур һәм Сидун шәһәрләре урнашкан диңгез буе төбәкләреннән
Әйләнеп кайткач, башкарган эшләре турында рәсүлләр Гайсәгә сөйләп бирделәр. Шәкертләре белән ялгызы гына калыр өчен, Ул аларны Бәйт-Сайда дигән шәһәргә алып китте.
Алар Гәлиләядәге Бәйт-Сайдадан булган Филип янына килеп, аңардан: – Әфәндем! Без Гайсәне күрергә телибез, – дип үтенделәр.
Ул Сур һәм Сидун шәһәрләрендә яшәүчеләргә бик ачулы иде. Алар исә, үзара сүз беркетеп, аның янына килделәр һәм, патшаның сарай идарәчесе Бластыны үз якларына аударып, солых сорадылар, чөнки аларның өлкәсе патшаныкыннан туена иде.
Икенче көнне Сидун шәһәренә килеп җиттек. Юли, кешелеклелек күрсәтеп, Паулга дуслары янына барырга һәм аларның кайгыртуларыннан файдаланырга рөхсәт итте.
Кайгы аларга, чөнки алар Кабил юлыннан баралар. Акча хакына Билгамның ялгышлыкларын кабатлыйлар, фетнә чыгарган өчен, Корахтай һәлак булалар.
Мин Үземнең ике шаһитыма вәкаләт бирәчәкмен: алар, матәм киемнәре киеп, бер мең ике йөз алтмыш көн буе пәйгамбәрлек итәчәкләр».
Мин Бәрәннең алтынчы мөһерне кубаруын күрдем. Шунда көчле итеп җир тетрәде, кояш матәм киеме кебек каралды, ай кандай кызыл төскә керде.