18 Яхъя килде, ашамый да, шәраб та эчми, һәм кешеләр: «Аңа җен кагылган», – диләр.
Еһү исә хезмәттәшләре янына чыкты, һәм берсе аңардан: – Иминлекме? Теге тилемсә синең янга ник килгән? – дип сорады. – Әлеге адәмнең кем икәнен һәм аның нәрсәләр сөйли аласын сез үзегез дә беләсез, – диде яубашы.
Көлүчеләр арасында утырмадым һәм күңел ачмадым мин, Синең авыр кулыңны тоеп, ялгызым утырдым, чөнки аларга кузгалган ачу-ярсуың белән тулган идем.
Раббы сине Еһояда рухани урынына Раббы йортына рухани итеп, үзен пәйгамбәр дип игълан иткән һәр диванага агач богау вә тимер муенчак кидерергә тиешле назыйр итеп билгеләде.
Эшегезгә күрә әҗерен бирү көннәре – җәза көннәре килә. Исраил, шуны бел: гөнаһларың артык күп, дошманлыгың көчле булганга, син, пәйгамбәрләр – ахмак, илаһи рух белән илһамланганнар – акылсыз, дип саныйсың.
Шәкерт исә – остазы кебек, ә хезмәтче хуҗасы кебек булса, шул җитә. Йорт хуҗасын Белзебул дип атыйлар икән, өйдәгеләрен инде бигрәк тә шулай дип атарлар.
Яхъяның өстендә дөя йоныннан хәстәрләнгән кием, ә билендә күн каеш иде. Ашаган ризыгы саранча һәм кыр балы булды.
Ләкин фарисейлар: – Ул җеннәр башлыгы ярдәме белән җеннәрне куып чыгара, – дип каршы сөйләделәр.
Иерусалимнән килгән канун белгечләре исә Гайсә турында: – Аның эченә Белзебул кереп оялаган! Җеннәр башлыгы ярдәме белән җеннәрне куып чыгара Ул, – дип әйтә иделәр.
чөнки Раббы каршында ул бөек булыр, шәраб һәм исерткеч эчемлекләр эчмәс, анасының карынында вакытта ук Изге Рух белән сугарылыр.
Аларның күбесе: – Аңарда җен бар, Ул акылсыз. Сез ни өчен Аны тыңлыйсыз? – диделәр.
– Сиңа җен кагылдымы әллә? Кем Сине үтерергә йөри?! – диде халык.
Моңа яһүдиләр: – Син самареяле, эчеңдә җен бар, әллә бу дөрес түгелме? – диделәр.
– Менә хәзер Синдә җен барлыгына һич шигебез калмады: Ибраһим да, пәйгамбәрләр дә үлгәннәр, ә Син: «Кем Минем сүземне тота, ул беркайчан да вафат булмаячак», – дисең.
Ул үзен шулай дип яклаганда, Фисте аңа кычкырып: – Паул, син акылыңнан шашкансың! Зур гыйлемлек сине акылдан яздыра, – диде.
Әмма башкаларга Яхшы Хәбәрне игълан итеп, үзем савап алу хокукыннан мәхрүм калмас өчен, тәнемне чыныктырам һәм аны үз ихтыярыма буйсындырам.