42 Шушы иң түбәннәрнең берсенә, шәкертем булганы өчен, бер чынаяк салкын су эчерсә, хак сүз әйтәм: ул кеше әҗерсез калмас.
Хатын су алып килергә дип китеп барганда аның артыннан: – Ашарыма берәр телем икмәк тә алсаң иде, – дип кычкырды.
Әйдә түбә өстендә кечкенә бер бүлмә ясап, аның өчен шунда урын-җир, өстәл-урындык, чыраг хәстәрләп куйыйк; безгә тукталган вакытта, шунда керә торган булыр, – диде.
Фәкыйрьгә күрсәтелгән игелек Раббыга бирелгән бурыч кебек; Раббы исә Үзенең бурычын кайтармый калмый.
Шуны бел: зирәклек тә синең җаның өчен шул бал кебек; зирәклек тапсаң, синең тормышың имин-мөбарәк булыр, синең өметең бушка китмәс.
Икмәгеңне су юллары белән сатуга җибәр, чөнки күпмедер көннәрдән соң аны тагын булдырырсың.
«И кылыч, якын күргән көтүчем өстенә күтәрел! – дип белдерә Күкләр Хуҗасы Раббы. – Көтүчене үтер, һәм сарыклар таралышыр, шунда Мин саклаучысыз калган бәрәннәргә каршы кулымны күтәрермен.
Карагыз, әлеге кечкенәләрнең берсен дә түбәнсетмәгез. Сезгә әйтәм: аларның фәрештәләре Күктәге Атамның йөзен һәрвакыт күреп торалар. [
Күктәге Атагыз да шулай: әлеге кечкенәләрнең берсенең дә һәлак булуын теләми.
Патша аларга җавабында: «Сезгә хак сүз әйтәм: кечкенә туганнарымның берсенә нәрсә генә эшләгән булсагыз да, Миңа эшләгән буласыз», – дип әйтер.
Шушы кечкенәләрнең берәрсен юлдан яздыручыны, муенына тегермән ташы асып, диңгезгә ташласалар, аның өчен яхшырак булыр иде.
Ә сез, киресенчә, дошманнарыгызны яратыгыз, аларга яхшылык эшләгез, кире алырмын, дип өметләнмичә бурычка бирегез. Шулай эшләсәгез, сезгә әҗере зур булыр, һәм сез Аллаһы Тәгаләнең балалары булырсыз. Яхшылыкның кадерен белмәүчеләргә һәм явызларга да миһербанлы бит Ул.
Бүләк бирүченең тырышлыгы булса, аның бүләге булмаган нәрсәләренә карап түгел, булганнарына карап кабул ителә.
Аллаһы гаделсез түгел. Изгеләренә хезмәт иткәнсез һәм бу эшне хәзер дә дәвам итәсез. Ул Үзенә булган мәхәббәтне шуның белән күрсәтүегезне һәм эшләрегезне онытмаячак.