38 Үз хачын алып, Миңа иярмәгән кеше Миңа лаек түгел.
Аннары Гайсә шәкертләренә болай диде: – Минем арттан барырга теләгән кеше үз-үзеннән баш тартып, хачын күтәрсен дә Миңа иярсен.
Алар, чыгып барганда, Күринидән килгән Шимун исемле бер кешене очратып, аны Гайсәнең хачын күтәреп барырга мәҗбүр иттеләр.
Гайсә аңа карап куйды, һәм әлеге кеше Аның күңеленә хуш килде. Шуннан Гайсә аңа: – Сиңа бер генә нәрсә җитми: бар да, булган һәммә нәрсәңне сатып, фәкыйрьләргә өләш. Шулай эшләсәң, күктәге хәзинәгә ия булырсың. Аннары яныма кил һәм Миңа ияр, – диде.
Үз янына шәкертләрен һәм халыкны чакырып, Гайсә: – Минем арттан барырга теләгән кеше, үз-үзеннән баш тартып, хачын күтәрсен дә Миңа иярсен, – диде. –
Үзенең хачын күтәреп, артымнан бармаган кеше Минем шәкертем була алмый.
Үзенең хачын күтәреп, Гайсә «Баш сөяге», ягъни яһүдчә Гөлгетә дип аталган урынга килеп җитте.
